Pleo wrote:
Πως δεν είναι "για τα όργανα";"
Απο την εισαγωγή και μόνο γράφει οτι θα αναλύσει
1.Η επανάσταση του ψηφιακού ήχου,
2.η αντικατάσταση των φυσικών οργάνων,
2.τα νέα δεδομένα στη δημιουργία, τα αναρίθμητα μικρά κουμπάκια της κονσόλας ενός ηχολήπτη,
3.τα νέα μέσα ραδιοφωνικής αναπαραγωγής,
4.ακόμη και το προστιθέμενο «βάθος» στο monitor του τραγουδιστή (άντε αυτό να το ενώσω με το 3)
Εσύ έπιασες το 2. Παρακάτω θα δείς οτι προσθέτει και άλλα όπως...
Pleo wrote:
Εδώ γράφει άπειρες... μην εκφραστώ καλύτερα.
Δείτε "διαμάντια":
Και η μαγεία, πού πηγαίνει όταν χάνεται...;
«Είναι φορές που όταν ακούς ένα CD, όλα τα όργανα είναι ψηφιακά χωρίς κάποια live ηχογράφηση οργάνου και εκεί χάνεται η μαγεία του αληθινού ήχου... "
Γιατί διαφωνείς? Διαφωνείς οτι μπορεί κάποιος να γράψει ορχήστρα χωρίς να έχει ούτε ένα μουσικό μπροστά του? Θα σου άρεσε ακουστικά το αποτέλεσμα?
Μήν βλέπεις το θέμα σαν να αντιμετωπίζεις χαιεντά. Δέν αναφέρεται σε χαμένες αρμονικές, προβολικές μεσαίες και υγρά μπάσα. Για μουσική μιλάει, καθαρά.
Δέν υπάρχει μπαρούφα, δέν γίνεται να υπάρξει.
Pleo wrote:
Και δεν κοίταξα καν τι λέει η άλλη "καλλιτέχνις". Έμεινα στις πρώτες σειρές του πρώτου "καλλιτέχνη"
Ναι φυσικά και δέν κοίταξες. Γιατί σου έχει εναλλάξ άτομα απο τη μία σχολή και την άλλη. Μήπως να ξανα - διάβαζες το άρθρο? Και να το κοίταζες απο την σκοπιά του μουσικού, όχι του φιλόμουσου ή του χαιεντά. Επίσης δέν καταλαβαίνω τα εισαγωγικά στον καλλιτέχνη. Τί είναι τσομπάνης? Ο τσομπάνης δηλαδή δέν μπορεί να είναι καλλιτέχνης?
Για να σου θέσω και μερικά ερωτήματα.
Αν βάλω μία παρτιτούρα στον υπολογιστή. Το χαμόγελο της τζοκόντα ας πούμε. Έπειτα το γράψω αυτό σε ένα σι ντί ή σε ένα βινύλιο ή σε μία κασέτα.
Το αποτέλεσμα θα είναι ωραίο?
Μπορώ με λίγα λόγια να απολύσω τον … Σαντάνα και στη θέση του να βάλω έναν υπολογιστή?
Αυτό το ερώτημα μου άφησε το άρθρο εμένα... πόσο μακριά μπορεί να φτάσει.