Καλημέρα σε όλους!!!
Είπαμε να μην ταράξουμε τα νερά φέτος, οι τρεις συνήθεις ύποπτοι της Eurovision, αλλά σε αφήνει ο Μάνος να ησυχάσεις;
Και κει που λες "Eurovision είναι θα περάσει", να σου και ξεπετάγεται το επίμαχο θέμα!
Λοιπόν, επειδή στο aca, Eurovision χωρίς pleo, rouli και wanda, είναι σαν μπιφτέκι χωρίς κιμά, νηστίσιμο δηλαδή , αυτή είναι η ψήφος μου:
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ!!!!! (και ξερό ψωμί!)
Απλό, λιτό, χωρίς μπαλέτα, ημίγυμνους χορευτές, νερά, κουτιά, παρανυφάκια, κρουαζιερόπλοια, αεροπλάνα, άλογα, πιθήκους και λοιπά πετεινά του ουρανού!
Μια ερμηνεία "στον κόσμο της", φευγάτη, αντισυμβατική και ένα άσμα, που αν έκλεινες τα μάτια σου, μπροστά σου περνούσαν παλιές καλές ταινίες του παλιού καλού κινηματογράφου με λουλούδια και χρώματα, που πλαισιώνουν μια ζωή απλή, λιτή, όπου δεν περιμένεις τίποτα, αλλά αφήνεσαι στο συναίσθημα να σε πάει εκεί που τα πόδια σου δεν μπορούν.
Τραγουδώντας σε μία ακαταλαβίστικη γλώσσα, που δεν έπιανες λέξη, ο συμπαθητικός νεαρούλης, σε έπαιρνε μαζί του και σε έκανε μέρος ενός κόσμου ξεχασμένου και άδολου.
Να, αυτό...
Τα τραγούδια δεν τα ακούω από πριν (παρά μόνο τα δικά μας). Τα ακούω στον ημιτελικο και πιο πριν μόνο στον τελικό.
Αυτό μόλις το άκουσα, είπα τέλειωσε: Να ο νικητής.
Το ίδιο μου συνέβη και με το "nocturne" το 1995 (κάποιοι εδώ μέσα θα ήταν αγέννητοι, αλλά δεν θα το κάνουμε τώρα θέμα), είπα "αυτό θα νικήσει".
Τις άλλες φορές έπεσα έξω, αλλά ούτε αυτό θα το κάνουμε θέμα, τώρα.
Θυμάστε εκείνο το Ρουμάνο Βαμπίρ που ήθελα να κερδίσει;
Το θυμάστε, αλλά δεν λέτε τίποτα για να μη ρίξετε το επίπεδο ...
Το δικό μας δεν μου άρεσε από την αρχή.
Πολύ γλυκανάλατο βρε παιδί μου...
Και κείνοι οι - αντε να μην πω - που πλατσουρίζανε στο νερό και κάνανε καρδούλες με τις χερούκλες τους ...
Μας πήραν τα νερά και τα κάναμε μούσκεμα.
Το κοριτσάκι, καλό και γλυκό ήταν, αλλά δεν φτάνει.
Το τραγούδι δεν θέλει πολλά.
Μελωδία θέλει και κάτι για την όραση, όχι απαραίτητα το πόδι έξω.
19η θέση και μέσα στην πρώτη εικοσάδα!!!!
Οι άλλες μου προτιμήσεις:
-Σουηδία
-Ρουμανία (έστω και χωρίς βαμπίρ, δεν θα το σχολιάσουμε τώρα)
-Ισπανία (τελευταία, χωρίς ψήφους, άδικο, πολύ άδικο, για τους νεαρούς, δεν ήταν και του πεταματού!)
-Βουλγαρία (ωραία και ώριμη φωνή, ο πιτσιρικάς, θα πάει ψηλά σε άλλη Eurovision)
-Μολδαβία (χαρούμενο, γαμήλιο τραγουδάκι, μες την τρελή χαρά!)
Η Ιταλία αν και γενικά μου αρέσει, αυτή τη φορά, ο ουραγκοτάγκος μου έκατσε στο στομάχι, καθώς είχα χτυπήσει κάτι σουβλάκια νωρίτερα και το κακό με βρήκε στο επιδόρπιο.
Η Κύπρος πάντα μου αρέσει, το κομμάτι δεν μου πολυάρεσε φέτος, αλλά είχε κάτι που είπα οκ, θέλω να πάει καλά.
Ο Πορτογάλος όταν μάλιστα βγήκε με την αδελφούλα του, να τραγουδήσει το νικητήριο άσμα, ε... τι να πω: Την νίκη πρέπει να την μοιράζεσαι με αυτούς που είναι πίσω από αυτή και έχουν σημασία για σένα...
