Για εμένα η Κυριακή είναι περίεργη μέρα.
Μου θυμίζει το σχολείο που ξυπνούσα το πρωί και διάβαζα τα ένθετα των εφημερίδων. Περίμενα να περάσει το πρωί για να ασχοληθώ με τα μαθήματα το μεσημέρι.
Τις Κυριακές των φοιτητικών χρόνων που ήταν αδιάφορες ως μία άλλη κοινή μέρα. Είναι όμως η μέρα επιστροφής στην Πάτρα που σπούδαζα απο την Αθήνα.
Οι Κυριακές του στρατού μου θυμίζουν την επιστροφή απο την έξοδο, την πύλη και τα πράσινα ρούχα.
Είναι η πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου που γίνεται ο Κλασικός Μαραθώνιος Αθηνών.
Είναι συνήθως η τελευταία ημέρα. Η Δευτέρα είναι συνδυασμένη με κάτι καινούργιο, νέο.
Τις Κυριακές σήμερα τις περιμένω για να πάω για καφέ και να κοιμηθώ. Είναι περίεργες μέρες οι Κυριακές. Μελαγχολικές. Μέρες για ανασυγκρότηση, σκέψη. Όμορφες μέρες.