Είδα τον Χάρο με τα μάτια μου (#3)

Ας μην μεταφέρουμε τις αηδίες και εδω Alex, please.

Καλά βρε μία πλακίτσα έκανα!!!

AlexD wrote:

"Άσχετε κτηνίατρε" μας πιστεύω ότι στην επόμενη σου εξόρμηση σου στο Λουκά οφείλεις να πας μία βόλτα να ακούσεις αυτό το σύστημα.

Με τραβολογαει ο Κοτσιδης οταν πάω επάνω.
Αθήνα δεν εχει τιποτις;
Να πάρω και τον pass παραμασχαλα....

σιγά άμα είχα τα SL να μη σ' άφηνα να φέρεις pass... με τα δικά μου θα τ' άκουγες...

Μου αρέσουν οι συναισθηματικές προσεγγίσεις...
Κυρίως αυτές που λειτουργούν σαν βαλβίδα ζωής στην καρδιά της μουσικής.

Διαβάζοντας το κείμενο του Μάνου, θυμήθηκα το βιβλίο του Πατρικ Ζισκιντ "το άρωμα" και πώς μέσα από τις άπειρες λέξεις που χρησιμοποιούσε για να περιγράψει τις μυρωδιές, εγώ ένιωθα, μύριζα αυτό το άρωμα.
Και μου φαινόταν απίστευτο πώς μπορούσε να περιγραφεί ένα άρωμα με λέξεις! Με τόσες πολλές και ευρηματικές λέξεις!

Έτσι και τώρα...
Είδα τις πύλες της κολάσεως, τις λάμψεις από τις φωτιές, το κυρτό δραπάνι και άκουσα το "θανατικό χορό"...
Μπήκα στο σπίτι του οικοδεσπότη, είδα τα Σύστημα, αλλά πάνω από όλα "ένιωσα" τη μουσική!
Αυτή είναι ίσως η μαγεία στα κείμενα του Μάνου:
Μπαίνεις στο χώρο και ανάμεσα στις λέξεις, αφήνεσαι να περιπλανηθείς στα κρυμμένα μουσικά μυστικά περάσματα, ακολουθώντας το δικό σου μουσικό όνειρο, όπου αυτό σε βγάλει, με όλες τις συνέπειες, αρκεί να μείνει για πάντα ζωντανό το συναίσθημά σου ...
Αυτό που δεν το αγγίζει καμία αντίρρηση, καμία αντιπαράθεση, κανένα σύνορο...

Η μουσική είναι συναίσθημα και ο Μάνος ξέρει πολύ καλά πώς να το προσεγγίζει...

Manos_Bits wrote:

σιγά άμα είχα τα SL να μη σ' άφηνα να φέρεις pass... με τα δικά μου θα τ' άκουγες...

Μην αρχίσουμε και εδώ για οδήγηση....
Ακου με set τα soundlab...

Ακριβώς η μουσική στο άκουσμά της, μας αφήνει μια γλυκιά, την πιο γλυκιά, ίσως, γεύση που πιθανόν θα είχε μόνον ένας φανταστικός ταξειδιώτης του χρόνου. Γιατί με την μουσική, με τους δίσκους, είναι σα να ταξειδεύεις πέρα-δώθε, μπρος-πίσω, στο χρόνο. Κρύβει μια μαγεία μέσα της η μουσική!
Η μουσική είναι σαν ένα ταξείδι στην Ιθάκη που θέλεις πολλά χρόνια να διαρκήσει γιατί το ταξείδι στην πανέμορφη και απέραντη θάλασσα της δισκογραφίας μας επιφυλάσσει μοναδικές εκπλήξεις και εμπειρίες. Η διαδρομή αξίζει. Άσχετα από το αν, όπως κάθε Ιθάκη, έτσι και η μουσική Ιθάκη έχει τους Κύκλωπες, τις Σκύλες και τίς Χάρυβδεις, αλλά και τις Σειρίνες, τίποτε δεν μπορεί να μας στερήσει την ξεχωριστή ομορφιά της. Λ.Σ.

Ετσι ειναι Λουκά. Όσο και αν έχω πικραθεί πολλές φορές σε αυτο το χώρο αισθάνομαι ευλογημένος που ασχολήθηκα και ακούω τη μουσικη μου σε ένα καλο επίπεδο!

Κύριε Στεφανίδη, είστε και σεις ποιητής...

καλε πιπινι ειναι ο Λουκας, μη τον λες κυριο, στεναχωριεται...

αφου παραλιγο να τον παντρεψουμε το περασμενο ΣΚ!

με ολο το σεβασμο προς το συστημα του κ.ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ,οπως και προς τους λοιπους φανς των πανελ στους οποιους και εγω ανηκω,νομιζω οτι καποια στιγμη θα πρεπει να οργανωσουμε μια ακροαση με τα ηχεια του κ ΛΟΓΟΘΕΤΗ, τα ΑUDIO TECNOLOGIES ESL18.Iσως αναθεωρησουμε πολλα πραγματα για τα παννελ, εγχωρια και ξενα.

Μπράβο σε όλους σας... στον Μάνο πρώτα από όλα για την υπέροχη παρουσίαση και σε όλους τους υπόλοιπους για την διατήρηση του θέματος σε πραγματικά υψηλό επίπεδο...