Η μηνιαία συνάντηση και ακρόαση των μεγαλόπρεπων FOCAL στον Άκι, συνέπεσε με την κοπή της πίτας για το ανανεωμένο ACA, σχεδόν όλων των μελών παρόντων, και ακόμα του Νίκου, του ανθρώπου που υλοποίησε με επιτυχία τον ανανεωμένο ιστοχώρο μας καθώς και της συμπαθέστατης συζύγου του…
Σε χαλαρή και εορταστική ατμόσφαιρα, αφού χαμήλωσαν τα φώτα καθίσαμε απέναντι στο μεγάλο σύστημα και άρχισε η ακρόαση… Το σοκ από την επιβλητικότητα του συστήματος διαδέχθηκε το ηχητικό σοκ… Σε κάθε κομμάτι έπαιρνες και κάτι καινούργιο και συνάμα διαφορετικό από τα μεγάλα ηχεία που παρ’ όλο τον υπέρμετρο όγκο τους, είχαν παντελώς εξαφανιστεί από τον χώρο…
Αρκετές φορές κοίταξα τριγύρω τους συνακροατές μου, κανείς τους δεν κοίταζε τα ηχεία, ούτε το ίδιο το σύστημα νομίζω… Όλοι κοιτάζαμε στο κέντρο, πάνω απ’ το σύστημα και μακριά, σα να 'χαμε ξεχάσει πως υπάρχουν πραγματικά μηχανήματα που έπαιζαν και ψάχναμε να βρούμε τον Γιουσέφ, την Γιουν και τον Τέρρυ να παίζουν και να τραγουδούν, τον Τζεφ να ποτίζει με γλυκιά παραμόρφωση με την Στρατοκάστερ και τον Μάρσαλ του, τον Αντόνιο να παίζει ζωντανά τόσο καθαρά τις νότες σα να ‘πεφταν στραγάλια στο ξύλινο πάτωμα και να τα μετρούσες ένα ένα…
Ανδρικές και γυναικείες φωνές, ηλεκτρικές κιθάρες, κλασικές και σύγχρονες μουσικές… όλα αποδομένα άψογα… κοντρόλ, χώρος, ατμόσφαιρα, αίσθηση, μεγάλος ήχος...
