Καλώς σας βρήκα παίδες!

Με τα δικά μου συμβαίνει το αντίθετο πάντως.
Απαιτούν να ακούν μουσική!

Αν και μικρά... (7,8,9 ετών) ενδιαφέρονται αρκετά για το σπορ.
Όταν έρχονται δε τα φιλαράκια τους, η λόξα μου φοριέται μέσα τους, ιδιαίτερα όταν τα άλλα κοιτούν περίεργα ενώ τα δικά μου τους εξηγούν με μεγάλη αυτοπεποίθηση:

"Αυτό είναι ένα πομπινόφωνο που παίζει μουσική. Θέλεις ν' ακούσουμε λίγο?"

νομίζω είστε οικογενειακώς σε πολύ καλό δρόμο..

** μιας και ανέφερες την έφεση των παιδιών για μουσική, η δικιά μου(αρκετά πιο μεγάλη στα 22) έχει τελειώσει το πρότυπο μουσικό Παλήνης, παίζει τρία όργανα και δεν χάνει συναυλία.. απλά η καλή μουσική είναι καλή μουσική και δεν αφήνει ασυγκίνητο κανέναν, πόσο μάλλον ένα έμπειρο αυτί...

Οι γιοί μου και εμένα έχουν εθιστεί στην μουσική από μικροί. Ο μεγάλος που είναι 25, έχει τελειώσει μουσική παραγωγή και είναι διεθνής dj και παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής. Ο μικρός που είναι 3,5 μου λέει κάθε βράδυ: Μπαμπά, θέλεις να ακούμε μουσική και να παίζουμε με τα στρουμφάκια? Η κόρη που είναι ακόμα στην κοιλιά (την περιμένουμε)χτές άκουγε τα χριστουγεννιάτικα της Diana Krall και χόρευε!!!