Βινυλιο κ μουσικη

Παιρνοντας αφορμη απο την ενοτητα νεα της ηλεκτρονικης εκδοσης του περιοδικου ηχος για την αυξηση πωλησεων δισκων βινυλιου μου γεννηθηκε μια απορια.
Σημερα με την βοηθεια του διαδικτυου μπορουμε να εχουμε τεραστιο ογκο μουσικης σε ενα σκληρο οπου με μικρο ή καθολου κοστος γινομαστε κατοχοι του.
Ακουμε οτι εχουμε κατεβασει κ αν δεν μας κανει απλα το διαγραφουμε ή το ξεχναμε μιας κ δεν μας πιανει χωρο.
Εδω μου γεννηθηκε η απορια σκεφτοντας ποσο αυτο πιεζει εταιριες παραγωγης αλλα κ μουσικους.
Δηλαδη η ευκολια που περνανε κομματια απο τα ψηφιακα μεσα ειναι μεγαλη κ σε ενα βαθμο mass market πραγμα που επηρεαζει το κοστος αλλα ακομα πιο πολυ την αναγκη για πραγματικη μουσικη αλλα κ συνθεσης απο τους ιδιους τους μουσικους.
Αρα αν επιστρεψει για τα καλα το βινυλιο(σ.σ μακαρι) οι μπαντες ανα τον κοσμο ειναι ετοιμες να γραψουν μουσικη κ οι εταιριες να την παραγουν ωστε η αξια ενος βινυλιο να δικαιολογει το κοστος αποκτησης σε σχεση με την ελευθερη προσβαση του ψηφιακου???
Κατα ποσο ειναι δυνατον να επιστρεψουν τα οργανα στην πραγματικοτητα κ να γινεται μια συνχρονη εγγραφη με αναλογικο αερα???
Το βινυλιο αραγε θα δωσει το εναυσμα ή το κινητρο να ακουσουμε καινουργια πραγματα μουσικα που θα ειναι πρωτα σωστα εκτελεσμενα κ μετα γραμμενα???
Τελος αρκει μια κοινοτητα μουσικοφιλων που αναγνωριζει κ επιζητα την αγνοτητα των σωστων δισκων να πιεσει εταιριες κ μουσικους ωστε να αλλαξουν πορεια???

Σωστοι οι προβληματισμοί,αν και λίγο ρομαντικοί για την εποχή που ζούμε οπου βασιλεύουν οι φραγκοφονιάδες και το "ξέπλυμα" καλλιτεχνών,όπως πολύ σωστά είπε σήμερα στην εκπομπή του ο Μάκης Μιλάτος.

Τι θα λέγατε να μαζευτούμε κι εμείς να τραγουδήσουμε το "Άξιον Εστί";