Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί μου έκανε εντύπωση η αναφορά του Τόνυ στο ανάλογο θέμα της μηνιαίας συνάντησης και αυτό γιατί ξεκίνησε με ένα διάσημο ποίημα, το "Αν" του Κίπλινγκ.
Θα διάβαζα έτσι κι αλλιώς το κείμενο, αλλά μου κέντρισε το ενδιαφέρον το πώς θα δέσει με το υπόλοιπο κομμάτι ένα τόσο ιδιαίτερο ποίημα.
Η συνέχεια ήταν εντυπωσιακή και η εξήγηση τόσο μα τόσο ρεαλιστική, τόσο όσο χρειάζεται για να βρεις το πέρασμα από την κρυφή εικόνα ενός ποιήματος στην πραγματική ενός μηχανήματος.
Όλο αυτό, για να πω ότι τα Ποιήματα βρίσκονται στην κορυφή των λογοτεχνικών επιλογών μου, για ένα και μοναδικό λόγο: γιατί περιέχουν συμπυκνωμένη γνώση.
Μέσα σε ένα μικρό αριθμό λέξεων, βαλμένων στην κατάλληλη σειρά, χωρίς να λείπει και χωρίς να περισσεύει τίποτα, τα λες όλα!
Αυτό βέβαια είναι τέχνη και δεν μπορούν να το καταφέρουν παρά μόνο λίγοι και εκλεκτοί.
Κάποιοι, είναι ανάμεσά μας, έτοιμοι να μιλήσουν μόνο όταν θα έχουν κάτι να πουν και αυτό με τα λιγότερα δυνατά λόγια, τόσα όσα χρειάζονται για να λάβει κάποιος το μήνυμα και αυτός είναι και ο τρίτος λόγος.
Ήταν ένας τέτοιος άνθρωπος μαζί μας το Σάββατο, ο κ. Βασίλης Τσαντουλής, τον οποίο χάρηκα πολύ που τον είδα στην συνάντηση.
Είναι ένας από τους ανθρώπους που χαίρεσαι να μιλάς μαζί τους, καθώς αυτό που θα πει θα είναι τόσο συγκεκριμένο και καίριο όσο και το ότι ο ήλιος βγαίνει πάντα από την Ανατολή.
Η διορατική του σκέψη δρα με ακρίβεια ακτινοσκοπικού μηχανήματος και έχει απόλυτη γνώση για το ποιόν έχει κάθε φορά απέναντί του και πόσο αυτός αξίζει!
Από την άλλη, όσες φορές τον έχω δει είναι πάντα ήρεμος, γεγονός που συμβάλλει στην ορθή θεώρηση των πραγμάτων και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα!
Και αυτό είναι ταλέντο, όπως και να το κάνεις!
Αυτά είχα να πω και νομίζω ότι έτσι έκλεισε αυτός ο κύκλος.
Τον άλλο μήνα θα έχουμε πάλι την δυνατότητα να σχολιάζουμε αυτά που θα μας κάνουν εντύπωση και αυτά που θα γίνουν και δεν τα ξέρουμε.
Ως τότε ... 
