Ο Σεπτέμβρης πάντα ήταν ένας μελαγχολικός μήνας.
Ήταν ο μήνας που άρχιζαν τα σχολεία.
Είναι ο μήνας που ορίζει το τέλος του καλοκαιριού.
Με θυμάμαι στο μπαλκόνι να κοιτάω και να περιμένω. Τα παιδιά παίζουν ήρεμα στην πλατεία. Όλα σηματοδοτούν μία νέα αρχή.
Αλήθεια, πώς θα νιώθει αυτός ο μήνας που είναι τόσο κακός? Ένα κρύο αεράκι θυμίζει ότι δεν είναι και τόσο κακός.
Κάποια τραγούδια είναι αφιερωμένα σε αυτό το μήνα.
Δεν τα λες και λίγα.
Η Έλλη Λαμπέτη μας θυμίζει το σ’ αγαπώ του Σεπτέμβρη..
Οι green day θέλουν να αποφύγουν αυτό τον μήνα. Σαν κάτι να θέλουν να ξεχάσουν…
Ενώ ένα τραγούδι με έντονα πολιτική χροιά είναι και το γνωστό “θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς” από Καλογιάννη - Πρωτοψάλτη
Η γλυκιά φωνή του Περίδη συμπληρώνει αυτό τον μήνα
Ο Σεπτέμβρης του Sinatra και αυτός του Nelson αρκετά μελωδικός θα έλεγα
Ένας Σεπτέμβρης όπως τον είδε ο Bennet
Ένας rock & roll μήνας από τον Carole King
Ένας country Σεπτέμβρης από τον Johnny Cash
Αρκετά μελαγχολικές μελωδίες. Τελικά δεν είμαι ο μόνος που μελαγχολώ αυτό τον μηνα…
Να και ο Μίκης, να μελαγχόλησε μαζί μου…