Θα ήθελα να σας δώσω μια πρώτη γεύση, εκτός της φωτογραφικής, για την Αυγουστιάτικη συνάντηση του ACA στο Ηράκλειο και στο σπίτι του Αντώνη.
Πρώτα από όλα να μιλήσουμε λίγο για τον χώρο που από ότι θυμάμαι είναι σε φάση ακουστικής αναβάθμισης από πέρυσι που τον είχαμε ξαναεπισκεφτεί.
Στην παρούσα φάση ο χώρος ακρόασης έχει σχεδόν πάρει την τελευταία του μορφή και λίγα απομένουν ακόμα για να ολοκληρωθεί. Τα πάντα γίνονται βάση ακουστικών μετρήσεων και της ανάλογης μούρλιας που στη συγκεκριμένη περίπτωση μας ξεπερνάει όλους.
Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να σταθώ είναι η ηλεκτρική εγκατάσταση η οποία έχει κατασκευαστεί από την αρχή με μία πλήρως στουντιακή επαγγελματική λύση από την Αμερικάνικη εταιρεία Equi=Tech και αποτελείται βασικά από ένα ηλεκτρικό πίνακα που στην ουσία χρησιμοποιεί μετασχηματιστή για να επιτύχει ένα Ισορροπημένο σύστημα τροφοδοσίας (Balanced Power System).
Όλα τα rack με το σύστημα έχουν μετακινηθεί στο διπλανό δωμάτιο και στον χώρο ακρόασης έχουν μείνει μόνο οι τελικοί ενισχυτές και τα ηχεία με τα αντίστοιχα καλώδια.
Πολύ καλή σκέψη κατά την άποψη μου καθώς το σύστημα και συγκεκριμένα οι αναλογικές πηγές (και έχει πολλές ο άτιμος), δεν δέχονται τις ταλαντώσεις που μοιραία κυκλοφορούν σε ένα δωμάτιο που παίζει ένα μεγάλο ηχείο.
Πάμε στα καλά τώρα που γουστάρω εγώ… ρε τι πικάπ έχει στήσει ο άνθρωπος; Το σύστημα είναι η χαρά του πικαπάκια, αλλά κατάσταση μέχρι λιποθυμίας. Έχει και κάτι παλιοκεφαλές εκεί (Koetsu) έχει και κάτι παλιβραχίονες … έχει και ένα Phono ρημάδι… τα είδατε στις φωτογραφίες τι να σας λέω… μεγάλη ταραχή τράβηξα…
Μεγάλη εντύπωση έκανε σε όλους οι μεγάλες διαφορές που είχαν οι αναλογικές πηγές μεταξύ τους… τουλάχιστον οι δύο που ακούσαμε. Το KRONOS AUDIO με τα δύο αντιθέτως κινούμενα πλατό, τον Graham B-44 Phantom και την κεφαλή EMT JSD 5G, που έδωσε μεγάλη λεπτομέρεια και πολύ εκτεταμένα πανέμορφα υψηλά και το πλατό της SME με τον V12 και την Koetsu Jade platinum, που ναι μεν δεν είχε την λεπτομέρεια του KRONOS αλλά είχε μια τεράστια εικόνα και ένα απαράμιλλο μεσαίο. Στα κλασικά κομμάτια που ακούσαμε με αυτό το πικάπ ήταν για μένα καλύτερο και ας μην συμφωνούν κάποιοι από την παρέα.
Μου έμεινε μαράζι βέβαια το ότι δεν μπορέσαμε να ακούσουμε το Το Horning με τους δύο βραχίονες, Kuzma 4 point και κεφαλή Benz LP και τον Thales Simplicity με κεφαλή την Koetsu blue lace onyx platinum... το ζαχάρωνα όμως αλλά έλα που δεν είχε προλάβει να το στήσει και δεν ήταν έτοιμο… τι να κάνουμε την άλλη φορά.
Τι να πω τώρα για τους ενισχυτές, που παρόλο που τους είχα δει ξανά, εντούτοις ψηλοφοβήθηκα όταν τους είδα (τους είχε βάλει και ο Αντώνης πάνω σε μία ιδιοκατασκευή βάση από τσιμέντο με ελατήρια) καθώς σου έρχονται μέχρι τη μέση σχεδόν… μιλάμε για ένα ζευγάρι απόλυτα κτήνη.
Πάμε τώρα στην ηχητική περιγραφή του συστήματος. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο το συγκεκριμένο σύστημα έπαιζε εξαιρετικά και την πρώτη φορά που το ακούσαμε όχι δηλαδή ότι έγινε η νύχτα μέρα.
Αυτό που πρώτα από όλα σε αρπάζει με το που το πρωτοακούς είναι η δύναμη… η τρομερή δύναμη και ταχύτητα που σε λίγα συστήματα το συναντάς.
Να σας πω ότι ακούσαμε σύνολο περίπου 3 ώρες από όλα τα είδη της μουσικής, πηδώντας κατευθείαν στα βαθιά, με όπερα και την Μαρία Κάλλας μέχρι Κρητικά με τον Ψαραντώνη. Αρχίσαμε λοιπόν σιγά σιγά να μπαίνουμε στο κλίμα και εκτός από την δύναμη και την ταχύτητα που την είχε από το πρώτο λεπτό άρχισαν και οι μεγάλες εικόνες και τα ραφινάτα υψηλά και μεσαία… για το μπάσο δεν θα ήθελα να αναφερθώ γιατί παραλίγο να μου μείνει κουσούρι , τόσο σφιχτό και μεγαλειώδες ήταν.
Η αλήθεια είναι ότι όσο οι τελικοί ήταν σχετικά κρύοι, ήταν σχεδόν ανάλογο και το αποτέλεσμα. Όσο ζεσταινόταν η ψήκτρα τόσο έφτιαχνε το σύνολο του γεγονότος.
Όταν δε έφτασαν στο σημείο τήξης (το χέρι αν το ακούμπαγες απάνω, έριχνες και κάτι μπινελίκια από το κάψιμο) τότε φίλοι μου είδαμε και το τέρας να ορθώνεται μπροστά μας.
Να τα μεταξωτά πρίμα, να και κάτι μεσαίες να θέλεις να την πέσεις στην τραγουδίστρια, να και κάτι μπάσα να τρομάζεις, άντε και πάμε για μασέλα…
Κοιτάξτε ο Αντώνης είχε ένα πολύ καλό σύστημα και άκουγε πολύ καλά, απλά τώρα πέρασε σε άλλη διάσταση. Δεν ξέρω τι λένε οι άλλοι εμένα πάντως αυτό που άκουσα μου άρεσε πολύ… πάρα πολύ.
Λέω και κάτι τελευταίο. Δεν φτάνει που τον Αντώνη τον κάναμε μπαλάκι όλη μέρα να μας βάζει δίσκους στα πικάπ και μάλιστα πολλές φορές το ίδιο κομμάτι και στα δύο πικάπ … δεν φτάνει που μας έκανε όλα τα γούστα σε ότι του ζητήσαμε να ακούσουμε ο άνθρωπος έγινε θυσία να περάσουμε καλά. Και γλυκά και μπουγάτσες στο πρώτο διάλειμμα για μια ρακί να πάρουμε ανάσα, αλλά και στο τέλος αυτό το υπέροχο “Καπρικό” (ψητό χοιρινό) με τις πατάτες και τις σαλάτες, όλα τέλεια… αλλά να τα λέμε όλα το καλό ρακί εγώ το έφερα μαζί μου από το Ρέθυμνο…
Να είσαι καλά Αντώνη… σε ευχαριστούμε και πάντα τέτοια!!!
