Ξεκινάω αυτό το post με την διαπίστωση ότι συνειδητοποιημένα έχω επιλέξει τα τελευταία χρόνια να απέχω απο την δραστηριότητα μου στα φόρουμς ειδικά με την ιδιότητα του χομπίστα. Και μόνο το γεγονός οτι κάνω αυτή την εξαίρεση σε αυτό το νήμα σημαίνει πολλά.
Βλέπετε τα τελευταία χρόνια αν και παραμένω ενεργός ακροατής μουσικής πρέπει να ομολογήσω οτι για διάφορους λόγους έχω παραμελήσει την χομπίστικη χαιφιντελιστική πλευρά της διαδικασίας, χωρίς να έχω εγκαταλείψει απλώς δεν επεκτείνομαι ούτε με ενδιαφέρει.
Πρίν λίγες ημέρες με μεγάλη μου χαρά έλαβα την κλήση άπο τον εγκάρδιο φίλο μου τον Πάνο οπου μεταξύ άλλων τον άκουσα με ενθουσιασμό να μου μιλάει για το νέο απόκτημα του καθώς και την επανέναρξη της ενασχόλησης του με τους δίσκους βινυλίου.
Δεν χρειάστηκαν και πολλά, την άλλη μέρα το πρωί ήμουν ήδη στο σπίτι του φυσικά και για να τον δώ μετα απο ομολογουμένως πολύ καιρό αλλα και για να θαυμάσω απο κοντά αυτό για το οποίο μου μιλούσε με τόση χαρά και ενθουσιασμό, ..που να'ξερα τι με περίμενε..
Κατ' αρχάς το πικάπ άπο κοντά είναι ένα μηχανολογικό κομψοτέχνημα-αριστούργημα το οποίο παραπέμπει σε υπερ-κατασκευές με πενταψήφια νούμερα κόστος..Η ποιότητα του αλλα και η σκέψη που έχει επενδυθεί πάνω του είναι απλά ασύλληπτες. Η κατάστασή του; Kαινούριο!! Και μετά απο λίγη κουβεντούλα και μια μικρή εισαγωγή άρχισε να μου βάζει δίσκους..
Στον Πάνο αξίζουν συγχαρητήρια όχι μόνο για την επιλογή του και το πολύ μεράκι που έχει βάλει αλλά και για το αποτέλεσμα..
Επειδή είμαι και εγώ κάτοχος δύο καλών βινυλιακών Setup αλλα και λόγω μακρόχρονης εμπειρίας ακροάσεων σε διάφορους Dealers με τους οποίους διατηρώ φιλικές σχέσεις ομολογώ ότι στα αυτιά και στην καρδιά μου η λέξη HI - FI και σίγουρα περισσότερο ΗΙ-END έχουν σε μεγάλο βαθμό απομυθοποιηθεί. Δηλαδή χωρίς να σημαίνει αυτό οτι δεν ακούω κατα καιρούς εξαιρετικά πράγματα αυτά πιά δεν μου κάνουν και μεγάλη εντύπωση μεν ολίγοις έχω χάσει τον ενθουσιασμό μου και επαναπαυτεί στην σίγουρα βολική αλλά και κάπως στείρα μακαριότητα μου..
Το αναλογικό setup του Πάνου μήν ξεχνάμε οτι μιλάμε πέραν του απίστευτου πικάπ και για ένα εξαιρετικό phono stage της Exposure το οποίο ερωτεύτηκα αλλα και μια κεφαλή της Audio Teccnica της οποίας το Value For Money θυμίζει κρυπτονομίσματα εν τη γενέσει τους..
Αυτό που με ενθουσίασε και συγκίνησε δεν είναι το πόσο καλό ήταν το αποτέλεσμα όσον αφορά τα χομπιστικά προαπαιτούμενα στα οποία ηταν απλά κορυφαίο και το εννοώ κατα λέξη με την πλήρη ένοια της, αλλα το οτι είχε παράλληλα αυτό το κάτι που ξύπνησε μέσα μου τον ενθουσιασμό την χαρά του μικρού παιδιού κατα την διάρκεια της ακρόασης κάτι που κατα την ταπεινή μου άποψη δεν πληρώνεται (η πληρώνεται καμια φορά με ένα νεφρό και τρία δάχτυλα) κάτι το οποίο ειλικρινά δεν περίμενα να ξανανιώσω ποτέ, κάτι που νόμιζα οτι λόγω εμπειρίας και κατάστασης του μυαλού το είχα χάσει...
Το κατόρθωμα του Πάνου γιατι περι κατορθώματος πρόκειται είναι ότι με κάποιο μεγάλο αλλά λογικότατο για τα αποδιδόμενα κόστος κατάφερε να φτιάξει κάτι που όχι μόνο στέκεται δίπλα σε μεγαθήρια αλλα παράλληλα λιώνει την καρδιά του μουσικόφιλου και δίνει αέρα στα φτερά του χομπίστα.
Πάνο αγόρι μου έχεις πετύχει κάτι σπάνιο. Μην πειράζεις τίποτα μόνο πάρε ένα πλυντηριο με αναρρόφηση και κάννα δισκάκι όποτε γουστάρεις. Το σύαστημα σου ποτέ δεν ξαναέπαιξε έτσι και το λέω εγώ ναι ο ψηφιακός "γενίτσαρος" (αλλα και κρυπτο-αναλογικάριος) οτι δύσκολα ψηφιακό θα σταθεί δίπλα σε αυτό που έφτιαξες τουλάχιστον εκεί που μετράει.
Περιμένω το Phono σου στο σπίτι μου για ακρόαση όποτε μπορέσεις.. Ποιός ξέρει μπορεί και να σου το κλέψω!!!
Περιττό να πώ οτι απο εκείνη την ημέρα ξανα ζωντάνεψε και το δικό μου αναλογικό στο κυρίως σύστημα το οποίο είχε "πιάσει αράχνες"..
Και πάλι μπράβο φίλε μου χρόνο να έχεις να το απολαμβάνεις!!!