Πλήρες αναλογικό λαμπάτο μάστερινγκ βινυλίου στην Ελλάδα!! (#2)

Μάνο εννοείς D2D και όχι DMM. Λ.Σ.

Manos_Bits wrote:

τι σχέση έχουν τώρα τα λεκτικά μαργαριτάρια με τα τόσα τεχνικά, τον εξοπλισμό και τις γνώσεις που αναφέρονται..
το D2D(direct to disk) και το DMM(direct metal mastering) είναι πραγματικά δύσκολη διαδικασία.. στο DMM όλη η πλευρά του δίσκου γράφεται με τη μία.. αν γίνει λάθος στο τελευταίο λεπτό πχ, όλη η ηχογράφηση πάει χαμένη, καταστρέφεται η πολύτιμη μήτρα και πάμε πάλι από την αρχή όλη την πλευρά.. αυτό αγχώνει και τους μουσικούς και τον μηχανικό που αν δεν έχει automated κονσόλα όπου θα έχει από πριν καθορίσει το mix, αυτό το κάνει real time - on the fly!!

Καi τι παραπάνω προσφέρει όλο αυτό το άγχος, εκτός από ιστορική αναδρομή σε τεχνολογίες που δεν χρησιμοποιούνται πια και γι' αυτό το λόγο;

Τίποτε απολύτως τεχνικά.

Μα αυτό ακριβώς...

Το πρόβλημα δέν είναι τεχνικό.

Όπως προ-είπα το μάστερινγκ είναι μέρος της μουσικής και όχι μέρος της αναπαραγωγής. Αυτό σημαίνει οτι ο καλλιτέχνης βάζει την προσωπική του πινελιά μέσα σε αυτό. Ο καλλιτέχνης δέν ηχογραφεί στο στούντιο και μετά πάει στο σπίτι του και περιμένει το δίσκο να βγεί στα ράφια. Το ακούει πρώτα, λέει δέν μου αρέσει κτλ.

Ε τί να κάνουμε τώρα που σε πολλούς αρέσει το αναλογικό. Τί να κάνουμε απο την άλλη που σε άλλους τόσους αρέσει το compression.

Δέν θα μπούμε στην σκέψη τους...

Το θέμα είναι οτι στην μίζερη οικονομικά χώρα μας εμφανίζεται μία ομάδα παιδιών μορφωμένων και δείχνει κάτι το διαφορετικό. Μήν στέκεσαι στα λόγια. Στον Νταλάρα μιλάνε όχι σε εμάς...

Δεν είναι θέμα αναλογικού ή ψηφιακού. Είναι θέμα προσπάθειας να πούμε πράγματα που δεν ισχύουν.
Το οποίο ωστόσο, εφ' όσον κάποιος το θέλει και αρέσκεται σε αυτό, κανένα πρόβλημα.

Ακόμα και το να ανάγουμε σε "θεό" τεχνικές υποδεέστερες της σύγχρονης τεχνολογίας.

LSTEPHANIDES wrote:

Μάνο εννοείς D2D και όχι DMM. Λ.Σ.

εννοώ το DMM..

στο D2D γράφεται με απ' ευθείας Mixdown στο laquer αλλά συνήθως ταυτόχρονα και σε stereo master tape, έτσι ώστε να υπάρχει και ταινία backup.. στο DMM τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει backup, το mix πάει μόνο στο metal master laquer..

αυτό που λείπει είναι το πολυκάναλο μαγνητόφωνο και η δυνατότητα overdub.. τα κομμάτια γράφονται με ένα πέρασμα "one take" με ζωντανό mix από την πολυκάναλη κονσόλα στο stereo master.. στο DMM γλιτώνουμε ακόμα δυο διαδικασίες μιας και η επιμετάλλωση γίνεται στο ίδιο το metal master που λειτουργεί πλέον σαν mother, δεν υπάρχει δηλ. father laquer..

το D2D και DMM είναι διαδικασίες που παίρνουμε πολύ υψηλή ποιότητα ήχου αλλά υπάρχουν και τα αρνητικά που όπως ανέφερα παραπάνω είναι η μη δυνατότητα διορθώσεων και το άγχος των μουσικών και του παραγωγού.. πολλές φορές σε τέτοιες ηχογραφήσεις ζητούνταν από τους μουσικούς να φέρουν φίλους στο studio για να μετριαστεί αυτό το άγχος..

υπάρχουν εξαιρετικές DMM ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής (και φθηνές) από την TELDEC(TELEFUNKEN) όπως και D2D παραγωγές από την Αμερικάνικη Sheffield Lab που αν και θεωρούνται audiophile είναι μετριότατες και πανάκριβες..

Δεν συμφωνώ ότι το κάθε τι ακραίο είναι γραφικό και γελοίο. Το χόμπυ μας εν γένει πολλοί το θεωρούν ακραίο και γέλουν όταν συζητάμε για καλώδια ηχείων που στοιχίζουν όσο ένα αυτοκίνητο. Μέσα στο χόμπυ υπάρχουν υποκατηγορίες ακραίων και βέβαια πάντα οι ψηφιακοί εναντίων των αναλογικών κλπ. Πολλές φορές οι στιχομυθείες των δύο πλευρών θυμίζουν λίγο ιαχές οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων. Λες και υπάρχει κάποιος αγώνας που πρέπει να νικήσουν... Λυπάμαι πραγματικά που το βλέπω αυτό. Είναι κάτι σαν οι ιστιοπλόοι με καταμαράν να κορόϊδευαν αυτούς με κλασσικό σκάφος ως υποδεέστερους.....

Αυτό που γνωρίζω ως DMM είναι ότι παίζει το ΟΠΟΙΟ μαγνητόφωνο (στερεο ή πολυκάναλο) και η χάραξη γίνεται σε μεταλλική μήτρα και όχι σε lacquer.
Μάνο από αυτά που γράφεις, μου δίδεις την εντύπωση ότι παίζουν οι μουσικοί ζωντανά και χαράσσεται η μεταλλική μήτρα (DMM), κάτι όπως με το D2D. Αυτό πρώτη φορά το ακούω. Φυσικά δεν θα αναφέρεσαι σε συμφωνικά έργα που η χάραξη είναι DMΜ και γίνεται από μαγνητόφωνο. Εγώ αυτό το DMM ξέρω.
Επίσης αυτό που γνωρίζω είναι ότι η χάραξη σε μεταλλική μήτρα απαιτεί πάρα πολλά βατ για την χάραξή της που συνεπάγεται παραμορφώσεις από τα ενισχυτικά που οδηγούνται στα άκρα. Λ.Σ.

AlexD wrote:

Τί να κάνουμε απο την άλλη που σε άλλους τόσους αρέσει το compression.

Το πρόβλημα είναι ότι χρησιμοποιούμε μια λέξη ενώ καταλαβαίνουμε άλλα αντί άλλων.

Αυτό ακριβώς εκμεταλεύεται το μάρκετινγκ και σου πασάρει... πούρες ηχογραφήσεις και ανέγγιχτες παρθένες.

Άντε τώρα να εξηγήσεις στον άλλον ότι το compression δεν είναι η συμπίεση όπως εννοείται πχ στο MP3, αλλά αφορά κάτι εντελώς διαφορετικό που δεν το γνωρίζει. Ακούει κατόπιν για κομπρέσορες και νομίζει ότι πρόκειται για κάτι που "χαλάει" τον ήχο.

Η πλάκα είναι ότι συνήθως ακούει από αναιμικό σύστημα, εκεί που οι παραγωγές με κομπρέσορ θα το έκαναν να ακούγεται καλύτερα.

Τέλος πάντων, όπως βολεύεται κανείς, και με ό,τι ονειρώξεις έχει... .

LSTEPHANIDES wrote:

Αυτό που γνωρίζω ως DMM είναι ότι παίζει το ΟΠΟΙΟ μαγνητόφωνο (στερεο ή πολυκάναλο) και η χάραξη γίνεται σε μεταλλική μήτρα και όχι σε lacquer.
Μάνο από αυτά που γράφεις, μου δίδεις την εντύπωση ότι παίζουν οι μουσικοί ζωντανά και χαράσσεται η μεταλλική μήτρα (DMM), κάτι όπως με το D2D. Αυτό πρώτη φορά το ακούω. Φυσικά δεν θα αναφέρεσαι σε συμφωνικά έργα που η χάραξη είναι DMΜ και γίνεται από μαγνητόφωνο. Εγώ αυτό το DMM ξέρω.
Επίσης αυτό που γνωρίζω είναι ότι η χάραξη σε μεταλλική μήτρα απαιτεί πάρα πολλά βατ για την χάραξή της που συνεπάγεται παραμορφώσεις από τα ενισχυτικά που οδηγούνται στα άκρα. Λ.Σ.

στη βάση συμφωνούμε.. υπάρχουν αρκετοί D2D δίσκοι που είναι και DMM mastered.. έτσι γράφει η Stockfisch Records ασ πούμε D2D & DMM

Pleo wrote:

Το πρόβλημα είναι ότι χρησιμοποιούμε μια λέξη ενώ καταλαβαίνουμε άλλα αντί άλλων.
Αυτό ακριβώς εκμεταλεύεται το μάρκετινγκ και σου πασάρει... πούρες ηχογραφήσεις και ανέγγιχτες παρθένες.
Άντε τώρα να εξηγήσεις στον άλλον ότι το compression δεν είναι η συμπίεση όπως εννοείται πχ στο MP3, αλλά αφορά κάτι εντελώς διαφορετικό που δεν το γνωρίζει. Ακούει κατόπιν για κομπρέσορες και νομίζει ότι πρόκειται για κάτι που "χαλάει" τον ήχο.
Η πλάκα είναι ότι συνήθως ακούει από αναιμικό σύστημα, εκεί που οι παραγωγές με κομπρέσορ θα το έκαναν να ακούγεται καλύτερα.
Τέλος πάντων, όπως βολεύεται κανείς, και με ό,τι ονειρώξεις έχει... .

Όχι λάθος το πάς.

Ο καλλιτέχνης αυτό που κάνει είναι απλά να πηγαίνει με μία αναιμική, κρύα και σωστή ηχογράφηση σε ένα στούντιο.
Και μάντεψε ποιά είναι η πλάκα.
Αυτή είναι η φωνή του απλά δέν το έχει καταλάβει.

Έπειτα πάει στο μάστερινγκ και λέει "δέν μου αρέσει θέλω λίγο πιο μπάσα λίγο πιο έτσι και αλλιώς". Του πατάει και ένα κομπρέσορα και άξαφνα η αναιμική φωνίτσα ξεπερνάει και το τύμπανο το ίδιο.

Του πατάει απο πάνω και ένα λαμπάτο φίλτρο και ξάφνου η ηχογράφηση γίνεται ζεστή, θυμίζει δεκαετία του 50, χαίρεται ο καλλιτέχνης.

Δέν σκέφτεται κάτι, δέν βλέπει νούμερα, ότι ακούει. Απλά αυτό που ακούει εκείνη την ώρα είναι αυτό που θέλει να ακούσει και όχι αυτό που είναι αληθινά.

Αν μιλήσεις σχετικά με μαστερά θα σου εξηγήσει το φαινόμενο αρκετά καλύτερα απ ότι εγώ.

Επειδή όπως προείπα το μάστερινγκ είναι μέρος της δημιουργίας της μουσικής, καλό είναι να μήν ξεχνάμε οτι στο τέλος της ημέρας ο καλλιτέχνης είναι που έχει το δίκαιο και όχι εμείς.

Το οτι ο Ρουβάς ακούγεται σαν τον Παβαρότι στο CD και είναι για γέλια απο κοντά δέν μου λέει κάτι. Έτσι ήθελε ο Ρουβάς να ακούγεται το CD του, αυτό είναι, αν θέλετε πάρτε το αν όχι ο επόμενος.

Αναμασάς λέξεις των οποίων τη "σημασία" σε έχουνε ταΐσει.

Εξήγησέ μου τι είναι το "αληθινό" σε μια ηχογράφηση και πως φαντάζεσαι το αποτέλεσμα μια ηχογράφησης χωρίς επεξεργασία και μίξη.

Εγώ να μιλήσω με μαστερά; Το mastering γνωρίζεις τι ακριβώς είναι και σε ποιο σημείο της παραγωγής γίνεται;

Ή καλύτερα ακόμα, παραγωγή γνωρίζεις τι είναι;

Και μόνο που μιλάς για αληθινό, καταλάβαμε... . Πες μας και για τα φυσικά όργανα τώρα... .