Aιωρούμενες...λυχνίες. (#7)

Ένα απόλυτο όπλο, όπως θα δούμε και παρακάτω:

H μεταλλική βάση, ακάλυπτη αριστερά, καλυμμένη με τριάντα περάσματα teflon, δεξιά, ώστε να μονωθεί και να χρησιμεύσει και σαν μαλακό έλασμα για την συγκράτηση των καλωδίων από την επαφή με το σασσί, με αποτέλεσμα την μείωση του μήκους τους για απόσβεση των κραδασμών που αυτά προσφέρουν.

Τοποθετημένο:

Aντιμετώπιση μιας άτυχης στιγμής:

μετά από πρόσκρουση αντικειμένου, έσπασε η βάση του αγωγού στην πλακέτα και χρειάστηκε ενίσχυση με κόλλημα μεταλλικού νυχιού που αγόρασα πανακρ...,θέλω να πω, δανείστηκα από την ίδια την πλακέτα.(Ο παληός αγωγός).

Το hiend καλώδιο με τους συνεστραμμένους αγωγούς που αγόρασα πανακρ..., θέλω να πω, ξέθαψα από την αποθήκη μου και έμελλε να δώσει, σοβαρή και hiend λύση:

Κόψιμο ισομηκών αγωγών, με ακρίβεια δεκάτου του χιλιοστού, με την χρήση lazer και προτύπου που διασώθηκε για μελλοντική ζήτηση.

Τα καλώδια κατασκευάστηκαν ένα-ένα:

H σπειροειδής διάταξη των οκταπλών αγωγών κατά την κόλληση, επέτρεψε αφ΄ ενός μεν την χρήση ικανού μήκους καλώδίου, για λόγους απόσβεσης των κραδασμών, ενώ από την άλλη διατηρήθηκε το χαμηλό προφίλ της διάταξης ώστε να μην προσλαμβάνονται ούτε από το κάτω καπάκι του μηχανήματος.

Φυσικά μονώθηκαν, όπως ξαναείδαμε, τα φισάκια:

Εδώ τώρα σας εισάγω σε ένα ακόμα υλικό που χρειάστηκε, το πολυεστερικό ύφασμα, (φίλτρο απορροφητήρα).

Το υλικό αυτό έμελλε να είναι το μόνο που έδωσε την τελική λύση, συνδυάζοντας την πολύ αραιή και αναίσθητη στην μετάδοση κραδασμών υφή και την πολύ μεγάλη αντοχή στην θερμοκρασία.

(Ο κατασκευαστής στην Λάρισα μου έδωσε σημείο τήξης του υλικού τους 190 C, και βραδύκαυστη συμπεριφορά σε πολύ μεγαλύτερη θερμοκρασία).

Εδώ βλέπετε ένα test αντοχής θερμοκρασίας, στο ειδικό πανάκριβο σύστημα, στο υπερεξοπλισμένο εργαστήριο μου.

Διάρκεια test: μία ημέρα

Aποτέλεσμα: άριστο, δεν παρατηρήθηκε η παραμικρή αλλοίωση στο υλικό.

Και εδώ ένα ανάλογο test σε μάτι υγραερίου, για την αντοχή του teflon που έμεινε αλώβητο στους 700 (;) βαθμούς ψησίματος.

Tα δύο αυτά υλικά, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν θερμοκρασίες πολύ κατώτερες των προδιαγραφών τους.

Εδώ βλέπουμε ότι η θερμοκρασία, σε κάθε σημείο της 6N1, παραμένει κάτω από τους 100 C:

Πρώτη προσπάθεια.

Χρησιμοποιήθηκαν τα υλικά:

Eίναι αυτό που ήδη σας έδειξα.

Με κατάλληλη προσαρμογή, (αύξηση του κενού χώρου ανάμεσα σε λυχνία και δακτύλιο και προσθήκη μεγαλύτερης ποσότητας ακρυλικού υφάσματος), θα μπορούσε...

**Τελικά:**

Bάση στήριξης λυχνίας σε αεριώδη, σχεδόν ανύπαρκτη σύνθεση, (ακρυλικό ύφασμα):

Εφαρμογή:

Σταθεροποιητής/ελεγκτής συντονισμών, (προαιρετικά):

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Ξέχασα να προσθέσω πως για όλα τα παραπάνω χρησιμοποιήθηκε no limit τεχνολογία αιχμής και απίστευτα χρηματικά ποσά σε υλικά, που θα πρέπει να ξεπέρασαν το 0,5 € - 1 € (!!!).

Μέσες άκρες καλο φαινεται το αποτέλεσμα.

Έφτιαξε ομως το πρόβλημα;

Από την στιγμή που οι λυχνίες, με την ειδική αεριώδη βάση τους, δεν αγγίζουν το σασσί, δεν υπάρχει μετάδοση κραδασμού, παρά ελάχιστα, και αυτό λόγω της ύπαρξης καλωδίων.

Περνώντας στις...ασύρματες λυχνίες, (τι διάλο, κανείς δεν το σκέφτηκε ακόμα;), θα λυθεί και αυτό.

Πρακτικά να πω ότι και με ισχυρό κτύπημα στο μηχάνημα υπάρχει σιωπή.

Αν κτυπηθεί πολύ δυνατά, μόλις κάτι ακούγεται.

Οι επιταχύνσεις από την μουσική, σε ισχυρή ένταση, θα πρέπει να είναι πολύ μικρά ποσοστά αυτού του κτυπήματος.

Το παίξιμο πιάνου με τις ψύκτρες έληξε.

Bιβλιογραφία:

1)"Mηχανές-συσκευές: Δυναμικό εκτός ορίων" (Caravelle)

2)"To παιχνίδι του πλοίου" (του ιδίου)

3)"Η θεωρία των πολλαπλών αχινών" (του ιδίου)