Πικάπ και Λάμπες Έχετε??? (#2)

Mikekan wrote:

Τα μέσα μπορούν να παίξουν εξίσου καλα και για λόγους ευκολίας και μόνο θα συνεχίσω να ακούω...κυρίως...Ψηφιακά.

Έτσι μπράβο, έβαλες το "να ακούω ....κυρίως...ψηφιακά" για να είσαι εξασφαλισμενος.

Aν και ειναι μεγαλο , τεραστιο δηλαδη κ ενδιαφερον θεμα που δεν τελειωνει ποτε θα λεγα....

Η μουσικη ειναι και "ψυχη" .

Ειναι οπτικοακουστικο και ψυχολογικο γεγονος - κατασταση.

Αλλο πραμα η ιεροτελεστια του να σηκωνεσαι, να ψαχνεις στο ρακ με τους δισκους σου, να βλεπεις εξωφυλλα, να μυριζεις τις μυρωδιες των δισκων, να διαλεγεις, να καθαριζεις , ν ακουμπας στο πλατω, να βλεπεις τις λαμπες να φωτιζουν το χωρο...

Ειναι μια κατασταση για μενα παντα πολυ πιο ενδιαφερουσα, που σε κανει τη λιγη ωρα που εχεις πλεον ελευθερη να χαλαρωνεις κ να γουσταρεις το χρονο κ τη στιγμη που εχεις ν απολαυσεις ενα απο τ αγαπημενα σου χομπυ.

Βεβαια θα μπορουσα να γραφω ωρες εδω πανω..
Βαρατε τωρα...

Λιγα πραγματα μας μαγευουν πλεον σε αυτη την ζωη

εκτος απο τα παιδια μας και τους λιγους εστω καλους ανθρωπους που μα περιβαλουν.
Αλλα αν μιλησουμε για υλικα αγαθα ναι , οι λαμπες και το βυνιλιο πραγματικα με συναρπαζουν και μου ταξιδευουν την σκεψη μακρια στην εποχη τις καθε ηχογραφησης εποχη πραγματικης απολαυσης και δημιουργηκοτητας

kotsidisjohn wrote:

Aν και ειναι μεγαλο , τεραστιο δηλαδη κ ενδιαφερον θεμα που δεν τελειωνει ποτε θα λεγα....
Η μουσικη ειναι και "ψυχη" .
Ειναι οπτικοακουστικο και ψυχολογικο γεγονος - κατασταση.
Αλλο πραμα η ιεροτελεστια του να σηκωνεσαι, να ψαχνεις στο ρακ με τους δισκους σου, να βλεπεις εξωφυλλα, να μυριζεις τις μυρωδιες των δισκων, να διαλεγεις, να καθαριζεις , ν ακουμπας στο πλατω, να βλεπεις τις λαμπες να φωτιζουν το χωρο...
Ειναι μια κατασταση για μενα παντα πολυ πιο ενδιαφερουσα, που σε κανει τη λιγη ωρα που εχεις πλεον ελευθερη να χαλαρωνεις κ να γουσταρεις το χρονο κ τη στιγμη που εχεις ν απολαυσεις ενα απο τ αγαπημενα σου χομπυ.
Βεβαια θα μπορουσα να γραφω ωρες εδω πανω..
Βαρατε τωρα...

Τζον... όλα αυτά είναι πραγματικά η μαγεία του μαύρου δίσκου... Εγώ θα προσθέσω και τη διαδικασία του να ψάχνεις στο δισκάδικο η στο ίντερνετ για βινύλια... Να το πιάνεις στα χέρια και να ψάχνεις για τις λεπτομέρειες της έκδοσής του και την κατάστασή του...

Και για να γελάσουμε και λίγο... στο μόνο που δε συμφωνώ 100% είναι αυτό που γράφεις για τις μυρουδιές... Πολλές φορές έχω κλείσει τη μύτη μου όταν πιάνω στα χέρια μου κάτι μπιχλιασμένα βινύλια του 1958 που αναδύουν κ@τουρλίλα και συναφείς οσμές !!! Ο συγχωρεμένος τελευταίος κάτοχος θα τα χε φυλάξει κοντά σε... υγρό μέρος........

Manos_Bits wrote:

Τιιιι??? Δεν έχετε??? Να πάρετε...
*-*-*-*-*
Γιατί να πάρετε??? Διαβάστε παρακάτω περικαλώ !!!

τόσο περιγραφικός που με έκανες να πάω να πλείνω δίσκους!!!

Mikekan wrote:

Τα μέσα μπορούν να παίξουν εξίσου καλα και για λόγους ευκολίας και μόνο θα συνεχίσω να ακούω...κυρίως...Ψηφιακά.

+1
(θα πρόσθετα οτι τα ψηφιακά είναι και πιο απολαυστικά)

Η ηττα του αναλογικου συνετελεσθη...

Το περιβοητο The absolute sound ειναι το περιοδικο των απανταχου χαιενταδων.
Ο editor Robert Harley γραφει κατα καιρους για το ποσο σημαντικο ειναι να ακους και οχι να μετρας και στο τελευταιο τευχος ποσο καλα παιζουν παλιες αναλογικες ηχογραφησεις σε σχεση με τα σιντι και την γενικοτερη επεξεργασια που γινεται. Φυσικα ολα τα στηριζει στο τι ακουγεται σε αυτον καλυτερα.
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΛΑ ΓΚΡΕΜΙΖΟΝΤΑΙ.
Ο μεντορας Harry Pearson που του εχουν δικη του στηλη τιμητικα, και δοκιμαζει μονο ultra high end κελεπουρια, γραφει για την μεγαλειωδη επιστροφη της Reference Recordings στο κοψιμο LP.
Το ενα απο τα 2 ΛΠ, ειναι ισως ενα απο τα καλυτερα ηχητικα που εχει ακουσει ποτε.
Ρωτησε πως το εκαναν αυτο και εμαθε...
Το "εκαψαν" σε μιση ταχυτητα...
και πως εγινε αυτο?
το κανανε ψηφιακο!!!!!! 176/24!!!!!!!
ξαναρωτησε, και του ειπαν οτι η μετατροπη δεν ειναι ακουστη το ΑΚΟΥΣΑΝ εκατονταδες φορες!
ε αφου το ακουσαν ηρεμησε και αποδεχτηκε πως ενας απο τους καλυτερους ηχητικα μαυρους δισκους εγινε με ψηφιακη μετατροπη.

Νομιζω αυτο που σας παραθετω ΑΛΛΑ και η συγκριη του ψηφιακου ισπανικου phono απο τον Fremer του Stereophile (ενος τρομερα "καταρτισμενου αναλογικα" ανθρωπου) με το phono αναφορας του (Υπσιλον) δινουν απαντηση σε ολους (εκτος απο ατομα στυλ προεδρου που πιστευει στο αυξημενο jitter των downloads.)
Αρα, μας αρεσει το πικαμ μας (και μου αρεσει) αλλα πρεπει να ξερουμε και γιατι μας αρεσει. Γραφικοτητες περι απειρομπιτου αναλογικου σηματος κλπ καταλειπα πρεπει να εκλειψουν.
Απολαμβανουμε τα πικαπ μας, εστω και σε λπ κομμενα απο ψηφιακη μετατροπη. Ειναι για καλο σκοπο...

Καλώς τον Νίκο... Άλλη μια απόδειξη των λεγομένων κάποιου γραφικού τύπου,(του υποφαινόμενου) που τα λέει παρά πέντε και επαληθεύεται και 10...

Αναφέρεται λοιπόν εδώ πως πράγματι η καλύτερη μορφή αποθηκευμένης μουσικής είναι ένα master Hi-Res file... μιά ηχοφράφηση με βέλτιστη ποιότητα μηχανημάτων και υψηλή δειγματολειψία - bit rate... Συμφωνούμε...

Το κακό όμως είναι πως... ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ...

Έτσι ο ποιητής(Reference Recordings) την μετέφερε σε βινύλιο και την απολαμβάνουμε σε ύψιστη ποιότητα...

καλημέρα σας... έχει ήλιο έξω... πάω για καφέ... να δω και λίγο θαλασίτσα... να ξεχάσω κι αυτό που είδα και άκουσα χτες...

Πάντως αυτό που με εντυπωσιάζει είναι η δύναμη του αναλογικού μέσου.Φτάσαμε στο 2012!! για να παραδεχτεί ο διαθνής τύπος οτι "οκ...το ψηφιακό βινύλιο είναι το καλύτερο".Αυτό πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις σχετικά με την ποιότητα κοπής των cd μιας και αυτή κατα βάση φταίει που έχασε το μέσο την audiophile κοινότητα...

Το δεύτερο που με εντυπωσιάζει είναι το οτι ένα λαμπάτο φόνο θεωρείται ως φόνο αναφοράς.Και πράγματι...τα καλά λαμπάτα φόνο στο αυτί μου αρέσουν απίστευτα σε σχέση με τα τρατζιστοράτα.Και εδώ έρχεται.Μήπως τελικά θέλουμε λίγο την παραμόρφωση στη ζωή μας????

Εγώ με την σειρά μου θέλω να πάρω μέρος σε αυτή τη συζήτηση αλλά λόγω του ότι είμαι “σεσημασμένος” αναλογικός, παρότι διαθέτω και full ψηφιακή πηγή και με transport και με σκληρό δίσκο, θα μείνω μόνο σε ερωτήσεις.

Γιατί τα τελευταία χρόνια που κανονικά με την επανάσταση των ψηφιακών οι μαύροι δίσκοι θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί ανεπιστρεπτί, έχουμε τις περισσότερες εταιρείες που κατασκευάζουν πικάπ και όλα τους τα παρελκόμενα από ότι στην ιστορία αυτού του μέσου??

Γιατί οι εταιρείες αρχίζουν πάλι να κατασκευάζουν δίσκους βινυλίου??

Γιατί ποτέ στην ουσία δεν πέθανε αυτό το μέσον αλλά εταιρείες αναλογικών που είχαν κλείσει επαναδραστηριοποιούται και πάλι??

Μήπως τα ψηφιακά, λέω μήπως έχουν άλυτα "κουσούρια"??

Δεν χρειάζεται να μου την πέσετε με μανία απλά πέστε την άποψη σας.

Toptubes wrote:

Γιατί τα τελευταία χρόνια που κανονικά με την επανάσταση των ψηφιακών οι μαύροι δίσκοι θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί ανεπιστρεπτί, έχουμε τις περισσότερες εταιρείες που κατασκευάζουν πικάπ και όλα τους τα παρελκόμενα από ότι στην ιστορία αυτού του μέσου??
Γιατί οι εταιρείες αρχίζουν πάλι να κατασκευάζουν δίσκους βινυλίου??
Γιατί ποτέ στην ουσία δεν πέθανε αυτό το μέσον αλλά εταιρείες αναλογικών που είχαν κλείσει επαναδραστηριοποιούται και πάλι??
Μήπως τα ψηφιακά, λέω μήπως έχουν άλυτα "κουσούρια"??
Δεν χρειάζεται να μου την πέσετε με μανία απλά πέστε την άποψη σας.

Για να βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους, όντως οι πωλήσεις βινυλίων ανεβαίνουν αλλά τα ποσοστά είναι αμείλικτα

Market shares

• Vinyl 1%
• cd 73%
• legal digital downloads 26%

(προσέξτε το legal στο digital downloads , άρα στην πραγματικότητα έχει πολύ μεγαλύτερα ποσοστά)

Η πραγματική επανάσταση στον ήχο (και την εικόνα) τα τελευταία χρόνια είναι τα digital downloads (που ειδικά στην εικόνα κατάπιαν τα φυσικά φορμάτς)

Αντρέα μιλαμε για ποιότητα...

Αν το πάμε έτσι, και οι καρεκλάδες Ρέμο-Πλούταρχοι, Θεοδωριδο-Ζήνες και Βερτο-Οικονομόπουλοι έχουν μερίδιο 99% των ακροατών των κέντρων διασκέδασης και των ραδιοφωνικών σταθμών έναντι των ανθρώπων που κάνουν καλές μουσικές... Οι μουσικές τους όμως είναι σκουπιδαριό 100%..