Την προηγούμενη εβδομάδα ο φίλος Βαγγέλης μου λέει ότι ο φίλος του ο Ρενέ αφού έχει στρώσει για τα καλά τα Klipsch του θα ήθελε να δοκιμάσει ένα λαμπάτο SET να δει τις δυνατότητες των ηχείων.
ΟΚ του λέω κανόνισε ακρόαση θα φορτώσουμε ένα 18watt true SET και φύγαμε, αφού δεν έχει τύχει ποτέ να ακούσω τα Cornwall III.
Έτσι λοιπόν κανονίζει το ραντεβού μας για Δευτέρα απόγευμα, αφού διασχίζουμε τη λεωφόρο Βουλιαγμένης από την Άνω Γλυφάδα στην Κάτω Γλυφάδα μέσα σε λίγα λεπτά φθάνουμε στον οικοδεσπότη μας, ξεφορτώνουμε και πάμε.
Η πόρτα ανοίγει και μια χαμογελαστή φάτσα, ο Ρενέ, μας υποδέχεται με χαρά και εγκαρδιότητα, μαζί και η φιλόξενη και χαμογελαστή σύζυγος του. Ωραία λέω ξεκινώντας με χαμόγελο είναι ότι καλύτερο για να διανύσεις την βραδυά σου.
Ταυτόχρονα ωραίες μουσικές μας υποδέχονται, εμφανίζεται κι άλλος φίλος του ζευγαριού ο Παντελής και φυσικά ο κοινός φίλος μας ο Βαγγέλης και ο Αντώνης, μαζί με εμένα και τον συνεργάτη μου τον Δημήτρη ήδη η παρέα δείχνει δυναμική.
Το σύστημα του Ρενέ αποτελείται από τα Klipsch Cornwall III & vintage ενισχυτικά τις ναυαρχίδες της Marantz, Harman Kardon cdplayers με Antelope Zodiac dac, Nacamichi dragon tape deck, Thorens πλατώ, απλά μαύρα καλώδια και μια ωραία δισκοθήκη με πολλά βινύλια και cd. Στο δε υπόλοιπο σαλόνι υπάρχει ένα επιβλητικό τζάκι με τα ηχεία εκατέρωθεν, αριστερά ένα πιάνο και πουθενά, μα πουθενά τηλεόραση!
Αυτό είναι, ζεστοί εγκάρδιοι άνθρωποι, παρέα και πραγματικοί μουσικόφιλοι με γνώσεις μουσικής επίσης. Εκεί έρχεται ο Ρενέ και μου λέει, κοίταξε να δεις εγώ δεν είμαι μηχανάκιας ακούω μουσική, αλλά με ενδιαφέρον θα ακούσω αυτόν τον ενισχυτή.
Συνδέουμε τον ενισχυτή και για να μην πολυλογώ το πάρτυ ξεκίνησε, ο οικοδεσπότης λάτρης της κιθάρας με πλούσιο ρεπερτόριο από fusion jazz & rock, ξεκινήσαμε με MightySamMclain, Lee Ritenour, Dave Weckl εκεί έγινε πανικός οι εντάσεις ξέφυγαν τρελλά, εμφανίζεται άλλος φίλος του οικοδεσπότη ο Θοδωρής και μαζί η γειτόνισσα από κάτω που νόμισε ότι έγινε εισβολή από εξωγήινους-drummers...........Χαμηλώνουμε λίγο την ένταση και συνεχίζουμε ακάθεκτοι, Steely Dan όλο το album (δεν το κόβεις αυτό το έργο), Camel και δυναμώνουμε πάλι με Jeff Beck.....o ήχος έχει ζεστάνει την ατμόσφαιρα από τοίχο σε τοίχο (πως το λένε οι Αμερικάνοι wall of sound), η ροή αβίαστη μαζί και τα δυναμικά, μα πάνω από όλα το κέφι και η χαρά της μουσικής μας είχε κατακλύσει όλους.
Ο χυμός Σκωτίας που φιλόξενα κερνούσε η οικοδέσποινα με συνοδεία σνακς συντελούσαν στην όλη ατμόσφαιρα.
Για ένα διάστημα είχαμε ξεχάσει ότι ζούμε σε βαθύτατη περίοδο κρίσης και η ανθρώπινη συντροφιά πρωταγωνιστούσε χρωματίζοντας το γκρίζο.
Οι εκπληκτικές μουσικές, που πολλές από αυτές είχα στη δισκοθήκη μου, μας είχαν ζεστάνει την καρδιά, φυσικά τα ηχεία με τον μεγάλο όγκο τους και οι 845 λυχνίες του μικρού Viva Solista Lt είχαν συνδεθεί σε ένα εξαιρετικό ματσάρισμα, πραγματικό γάμο και έδιναν ρέστα. Ο Ρενέ κατάλαβε γιατί και εμείς οι "τρελοί" ασχολούμαστε τόσο πολύ, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Με λίγα λόγια όλοι δεν θέλαμε να τελειώσει, ήταν το όλο που συντελούσε σε αυτό το αίσθημα ότι όλα είχαν ταιριάξει, παρέα, μουσική, γέλιο, ποτό και περιβάλλον, όμως η ώρα πέρασε και έπρεπε να τα κλείσουμε να "δροσιστεί" ο ενισχυτής. Με το που έκλεισε η μουσική ήταν εμφανές ο ενθουσιασμός μειώθηκε και σίγουρα σιγά σιγά προσγειωθήκαμε στη πραγματικότητα.
Αυτό που ήταν εντυπωσιακό ήταν πως όλοι μαζικά για κάποιες ώρες είχαμε ξεφύγει, ήταν σαν ένα εφηβικό πάρτυ με τους κολλητούς και χωρίς άγχη, καθημερινότητα ή ότι άλλο αρνητικό.
Αυτή φίλοι μου είναι η δύναμη της μουσικής σε συνδυασμό με καλοπροαίρετους ανθρώπους και την παρέα τους και μάλιστα υπό δύσκολες κοινωνικές συνθήκες, αυτή όμως είναι εν μέρει η άμυνα μας στην λαίλαπα που έρχεται κι αυτό θα είναι το καταφύγιο μας και πάλι στα δύσκολα που έρχονται.
Κάποιοι το λένε τη μαγεία της μουσικής, ίσως είναι και έτσι, αλλά χρειάζεται κι ο ανθρώπινος παράγοντας.......
