Στο πανω σχηματικο βλεπουμε την οριστικη λυση στο προβλημα του Φουτερμαν.
Βλεπουμε οτι πλεον απο τον αναστροφεα τα δυο σηματα ειναι πλεον σε αντιφαση πηγαινοντας στις λυχνιες εξοδου.
Με αυτο το τεχνασμα οι λυχνιες εξοδου τωρα εργαζονται ως ακολουθοι καθοδου και οι δυο .
Τα κατα αυτης της τοπολογιας ειναι
1] Παρολο που ο ενισχυτης πλεον ειναι ισορροπημενος παντα η κατω λυχνια θα ερχεται στον ψαλιδισμο πρωτη.
2] Αυτη η τοπολογια ειναι πολυ επιρρεπης στον θορυβο μιας και δεν μπορει απο την σχεδιαση της να κανει απορυψη στο 100 τοις 100. Χρειαζεται πολυ καλη εξομαλυνση!!
3] Εισαγει δυο διαφερετικες αναδρασης [αυτη απο την εξοδο στο σπλιτερ] και μια ολικη που θα χρειαστουμε.
ΤΑ υπερ τωρα.
1] Εχει χαμηλοτερη αντισταση εξοδου απο το κυκλοτρο
2] Με πλωτη [floting] την γη στο τροφοδοτικο ειναι πιο ακινδυνος .Επισης δεν περναει ρευμα μεσα απο το ηχειο.
3] χρειαζεται μονο ενα τροφοδοτικο υψηλης τασης σε σχεση με το κυκλοτρο που χρειαζεται 2 και τον κανει πολυδαπανο.