VDH Colibri Stradivarius - τελικά ο Στραντιβάρι είναι Ολλανδός!!

Στραντιβάριους.

Με το όνομα Στραντιβάριους (Stradivarius) είναι γνωστό οποιοδήποτε από τα βιολιά (κυρίως), αλλά και τις βιόλες, βιολοντσέλα και άλλα έγχορδα μουσικά όργανα, που κατασκευάστηκαν από μέλη της οικογένειας Ιταλών τεχνιτών Στραντιβάρι (Stradivari) (εκλατινισμένα: Στραντιβάριους), και ιδίως τον Αντόνιο Στραντιβάρι, κατά τον 17ο και τον 18ο αιώνα.
Σύμφωνα με τη φήμη που τα συνοδεύει, η ποιότητα του ήχου τους δεν έχει ξεπεραστεί, ούτε ερμηνευθεί, ποτέ, παρότι αυτός ο ισχυρισμός αμφισβητείται. Το όνομα «Στραντιβάριους» έχει γίνει ένα υπερθετικό συνώνυμο της εξαιρετικής ποιότητας γενικότερα.

Τα μουσικά όργανα Στραντιβάριους κρύβουν ακόμα και σήμερα την σημασία της κορυφαίας υλοποίησης τόσο σε επίπεδο τέχνης όσο και σε επίπεδο μυστηρίου. Ποιά τα υλικά που χρησιμοποίησε ο Ιταλός. Πώς άγγιξαν το αυτί τόσο γλυκά έτσι ώστε μετά από 300 χρόνια θεωρούνται μοναδικά και αξεπέραστα.

Έτσι και ο Van Den Hul θέλοντας μάλλον να τιμήσει τον κορυφαίο αυτόν τεχνίτη, αλλα και να αποδώσει τα μέγιστα στην κορυφαία κεφαλή του την βάφτισε με το όνομα του. Θέλοντας να αποφύγω τα φιλολογικά, άλλωστε βρίθει το internet απο παραπομπές σχετικά με την ιδιαίτερη κατασκευή της βελόνας, θα ήθελα να αναφερθώ στην εγκατάσταση της VDH Colibri Koa XGW Stradivarius απο το επιφανές μέλος και πρόεδρο του ACA, Κυριάκο.

Η κεφαλή εγκαταστάθηκε σε πικάπ της SME με τον ομώνυμο βραχίονα ενώ αντικατέστησε την VDH CONDOR, παρόμοια κεφαλή σε χαμηλότερη σειρά.

Όπως φάνηκε από την πρώτη στιγμή η έλλειψη του κελύφους από την κεφαλή δυσκολεύει πολύ την όποια εγκατάσταση, αλλα και λειτουργία. Σίγουρα σε επίπεδο εγκατάστασης η κεφαλή θέλει αρκετή εμπειρία με τις όποιες κινήσεις να θυμίζουν χειρουργική επέμβαση. Οπότε αν κάποιος βρεθεί με μία τέτοια κεφαλή καλύτερα να αφήσει τους εγωισμούς και τις δοκιμές γιατί σύντομα θα βρεθεί με δυσάρεστες εκπλήξεις.

Η κεφαλή είναι σχετικά χαμηλοέξοδη. Βέβαια δέν γνωρίζω τί ακρβώς σημαίνει χαμηλοέξοδη, τέλος πάντων στα 0,38mV. Υπάρχουν και κεφαλές στα 0,22mv άρα σίγουρα δεν είναι η πιο δύσκολη σε επίπεδο ματσαρίσματος με καποιο προενισχυτή phono. Σίγουρα χρειάζεται όμως phono με ισχυρό στάδιο προενίσχυσης. Το Χ σημαίνει πηνία σχήματος Χ, το G σημαίνει πηνίο χρυσού 24 καρατίων ενώ το W σημαίνει ξύλινο σώμα. To Koa σημαινει οτι το ξύλινο κέλυφος είναι από τη Χαβάη ενώ η έκδοση Στραντιβάρι αποκαλύπτει το βερνίκι με το οποίο έχει περαστεί το ξύλινο σώμα της και έχει εμπνευστεί από τα περίφημα βερνίκια στα ομώνυμα βιολιά.

Το πικάπ SME διακρίνεται για την καλή κατασκευή του ενώ (λογικά) ματσάρει τέλεια με έναν απο τους κορυφαίους βραχίονες της ίδιας εταιρείας SME V. Θεωρώ επίσης ότι η κεφαλή ματσάρει με τον βραχίονα δεδομένου ότι ο ίδιος ο VDH λέει ότι δοκιμάζει τις κεφαλές του σε αυτόν, ενώ αυτό αποδεικνύεται εύκολα και με σχετικό τυπολόγιο που υπάρχει στο διαδίκτυο.

Έχοντας δει αρκετά βίντεο και έχοντας “στήσει” κάποια πικάπ ομολογώ ότι εξεπλάγην απο την ακρίβεια και την υπομονή του Κυριάκου. Έχω μείνει τόσο έκπληκτος που θα σταθώ σε αυτό και όχι στην κεφαλή, η οποία μάλλον καλά θα παίζει. Είναι ένας από τους κορυφαίους κατασκευαστές, η κορυφαία σειρά του, το κορυφαίο μοντέλο της. Χρυσά πηνία, ξύλινο πλαίσιο. Λίγο πιο παχύ απο το πλαστικό που είχε η προηγούμενη κεφαλή.

Το πιο πολύτιμο είδος του μάστορα είναι όμως το βαλιτσάκι του με τα εργαλεία. Μαζεμένα εδώ και χρόνια, ακριβά, επώνυμα. Καμια φορά και δυσεύρετα.

Σίγουρα η πρώτη κίνηση του μάστορα είναι να ακούσει την παλιά κεφαλή. Αθανασία, έργο του Μάνου Χατζιδάκι, προσεγμένο βινύλιο. Μαθηματική η φωνή του Μητσιά, σχεδόν εκφυλίζεται, φτάνει στα όρια της όπως και όσες φωνές πέρασαν απο το τραπέζι του Μάνου. Εξαιρετικό το αποτέλεσμα.

_Έχει νόημα η αναβάθμιση? ρωτήσαμε.

_Θα σου φύγει το roll off απαντάει ο Κυριάκος. Και βγάζει τα εργαλεία στο τραπέζι.

Πρώτη κίνηση. Αφαίρεση της παλιάς, επίσης δύσκολης κεφαλής.

Ξεσκόνισμα, ξεβίδωμα, αφαίρεση καλωδίων. Τοποθέτηση στην θήκη της. Να αναφέρουμε εδώ οτι η παλιά condor ήταν η πρώτη της σειράς που βγήκε.

Τοποθέτηση της καινούργιας. Οριζοντίωση πικάπ και ρύθμιση ύψους του βραχίονα.

προτράκτορας.

Τοποθέτηση της κεφαλής σε αυτόν.
Έλεγχος με φακό αν τοποθετήθηκε σωστά.

Ρύθμιση. Και εδώ δείχνει ο SME την ποιότητα του. Η ρύθμιση γίνεται με απίστευτη ακρίβεια εν αντιθέση με τους βραχίονες μικρότερης κατηγορίας οπου η κεφαλή τοποθετείται στο “περίπου” πάνω στο headshell. Με λίγα λόγια στον SME η κεφαλή βιδώνεται πάνω στο headshell σταθερά και η θέση της ρυθμίζεται με ειδικό εξωλκέα απο την βάση του βραχίονα.

Έλεγχος ακρίβειας απο ύψος.

Οριζοντίωση βραχίονα, ρύθμιση βάρους.

Ζυγαριά ηλεκτρονική με ακρίβεια στο τρίτο δεκαδικό.

Και αρχίζει η ανηφόρα. Αζιμούθιο. Και ναι το είχε. Μηχάνημα που ρυθμίζει το αζιμούθιο!!

Εδώ είναι αναγκαία η χρήση ροδέλων οι οποίες τοποθετούνται με χειρουργικό εργαλείο, αλήθεια λέω δείτε το. Ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι της εγκατάστασης. Οι ροδέλες τοποθετούνται εναλλάξ απο τη μία και την άλλη βίδα μέχρι το μηχάνημα να δείξει ομοιότητα στο σήμα εξόδου. Αν κανείς το συνδυάσει με δύο τρία είδη ροδέλας τότε αμέσως καταλαβαίνει οτι η κεφαλή πρέπει να τοποθετηθεί τουλάχιστον 6-7 φορές μέχρι να καταλήξει σε ένα καλό αποτέλεσμα.

Τελικές ρυθμίσεις.Ένα άδειο CD. Η κεφαλή ακουμπάει πάνω του. Έλεγχος με ηλεκτρονικό μεγεθυντικό φακό.

Η εικόνα στον υπολογιστή είναι σαφής και δέν αφήνει περιθώρια. Αν η γωνία με το δίσκο είναι 92 μοίρες παρά κάτι τότε είμαστε τέλεια.

Ειδάλλως ξανά ρυθμίσεις. Ρυθμίσεις αντι-skate, άλλη μία όλα στα γρήγορα απο την αρχή και το σύστημα είναι έτοιμο.

Μπορεί να το περιέγραψα μέσα σε μερικές παραγράφους αλλα όλο αυτό είναι μία διαδικασία που κρατάει 4 ώρες. Και όποιο λάθος χρεώνεται πιθανότατα με καταστροφή της κεφαλής.

Πρώτη ακρόαση.

Δεν ξέρω αν έχετε ποτέ σας βρεθεί σε μπιστρό με μουσική στο Παρίσι. Ήσυχη ατμόσφαιρα, απαλή μουσική, χαλαρές κινήσεις. Το κρασί με τις μυρωδιές του συμπληρώνει την εικόνα. Όλα χαλαρά, κανένα άγχος ενώ ο Άιφελ απ έξω σου θυμίζει γιατί το Παρίσι παραμένει η πατρίδα του έρωτα. Ε αυτό ήταν η παλιά κεφαλή.

Ξάφνου τα φώτα ανάβουν και ανοίγει η κουρτίνα. Η ένταση δυναμώνει, κόσμος μπαίνει μέσα. Και ο επόμενος καλλιτέχνης γκαζώνει. Είναι νέος. Φοράει στενό κοστούμι. Ο παλιός φορούσε φαρδύ, περήφανο. Δεν δίνει χώρο ο νέος. Θέλει μέσα σε μία ώρα να πείσει ότι ναι είμαι εδώ για εσάς. Είμαι ο επόμενος και είμαι καλύτερος. Είναι εγωιστής. Και εξαφανίζει το backround, ξάφνου ο θόρυβος έφυγε. Νέες λεπτομέρειες εμφανίζονται. Λές και στη σκηνή υπήρχε μία κουρτίνα που έκοβε τη μουσική. Ακόμα πιο αγχωμένη η φωνή του Μητσιά. Λές και ο Μάνος είναι στην γωνία και του λέει “πάμε από την αρχή μέχρι να το πείς όπως θέλω εγώ”. Νέες λεπτομέρειες, νέα εικόνα. Το roll off εξαφανίστηκε. Λές και το ηχείο δεν είχε τουίτερ και τα προσθέσαμε εμείς μετά. Ατάκα, λεπτομέρεια, ακρίβεια. Λιγότερες παραμορφώσεις.

Και αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Στους Ολυμπιακούς αγώνες υπάρχει ο πρώτος, ο δεύτερος και ο τρίτος. Ο πρώτος είναι καλύτερος. Είναι ένα σκαλί πάνω. Γυμνάστηκε καλύτερα, έτρεξε καλύτερα, έχει και ταλέντο. Ο δεύτερος κλαίει και αυτός από συγκίνηση. Όμως είναι από κάτω. Πιο κοντός, πιο μικρός. Είναι ασημένια τα πηνία του. Του μεγάλου είναι χρυσά, λάμπουν. Και κοιτάει περήφανα, με δακρυσμένα μάτια. Λέει τον εθνικό ύμνο. Το πλήθος σταματάει. Ο εθνικός ύμνος τελειώνει.

Ο κόσμος χειροκροτεί. Και ξεκινάει η μουσική.

Μπράβο Άλεξ!
Ωραία ανάρτηση και περιγραφή.

εξαιρετική περιγραφή Άλεξ..

τελικά όσο αναλυτική και ωραία ήταν η περιγραφή του Άλεξ σ' αυτό εδώ το θέμα δεν ήταν αρκετή να μας μεταφέρει τον ήχο αυτής της κεφαλής.. ο Κυριάκος χρειάστηκε 5 ολόκληρες επισκέψεις για να την φέρει (πριν και μετά την αποστολή της στον VDH για επαναρύθμιση στις 250 ώρες), και σ' αυτό το σημείο την ακούσαμε χτες 19/10 στο meeting του Κωνσταντίνου..

το χτεσινό άκουσμα ήταν από τις ελάχιστε φορές που έχει επαληθευτεί ο όρος ριζική-χαώδης αλλαγή προς το καλύτερο ενός συστήματος.. απίστευτη παράσταση και ήχος αναφοράς από ένα σύστημα τοποθετημένο σ' ένα σαλόνι χωρίς ουδεμία φροντίδα του χώρου.. κι όμως απέδωσε σοκαριστικά δυναμικά, αστραπιαία μεταβατικά, ανάλυση, εικόνα, χροιές, συναίσθημα..

έχω ακούσει το συγκεκριμένο σύστημα από τον βραχίονα μέχρι τα ηχεία πολλές φορές.. δεν είχαν ουδεμία σχέση αυτά τα ακούσματα με αυτό που ακούσαμε χτες.. άλλο σύστημα, άλλος ήχος και όλη αυτή η αλλαγή από 2cm ξύλου με καρφωμένα πάνω του μια βελόνα κι ένα πηνίο.. Van den Hul Crimson XGW Stradivarius μια απίστευτης απόδοσης φωνογραφική κεφαλή που έκανε τα ψηφιακά ακούσματα να φαντάζουν στο νου μας αστεία, ακόμα και από τα πιο καλά ψηφιακά..