χτες είχα την ευκαιρία (και την τύχη) να κατηφορίσω κατά νότια μεριά και να επισκεφθώ τον Άκι όπου φυσικά και δεν έχασα το χρόνο να πάρω μερικές δόσεις απόλυτης χαϊεντικής αδρεναλίνης σε μια ολιγόωρη ακρόαση αυτού του απίστευτου συστήματος.. στο σετάπ υπήρχε το νεοαποκτηθέν phono της Ypsilon που ανέβαζε τον πήχη της απόδοσης σε δυσθεώρητα ύψη.. τα συναισθήματα ήταν συγκλονιστικά και πρωτόγνωρα, σαν και αυτά που λίγες φορές βιώνουμε στην ενασχόλησή μας με το σπορ.. και αυτό το γράφει κάποιος που δεν έχει ακούσει ούτε λίγα συστήματα ούτε λίγη μουσική..
αιθεροβατώντας στο μεταξύ να γράψω ή να μην γράψω γι αυτήν την ακρόαση θα πω κάτι κοινότυπο, πόσο φτωχά είναι πραγματικά τα λόγια για να περιγράψει κάποιος μια τέτοια εμπειρία.. και ακόμα να επαναλάβω κάτι που είχα αναφέρει στην ακρόαση στον Λουκά, πόσο ανούσια και ελλιπή είναι τα μέσα που εμείς όλοι χρησιμοποιούμε για να φτάσουμε ή ν' αγγίξουμε τη μαγεία.. είναι θεμιτό ο καθένας μας με τα μέσα και τις γνώσεις που διαθέτει να προσπαθεί να στήσει ένα αξιοπρεπές σύστημα, όμως στη θέα και κατ' επέκταση στο άκουσμα ενός τέτοιου συστήματος όλα καταρρέουν εκεί μπροστά σαν χάρτινοι πύργοι και σαν ουτοπίες!!
Η όλη αυτή κατάσταση μου θυμίζει μειδιώντας και χαριτολογώντας, τις προσπάθειες κάποιων παιδιών ιδιαίτερα παλαιότερα που προσπαθούσαν να "βελτιώσουν" το Φιατάκι που διέθεταν με πουσαρίσματα, ρεκτιφιέ, εξατμίσεις, αεροτομές, χρονισμούς κλπ κλπ.. αφού λοιπόν έτρωγαν όλο τους το χρόνο και το χαρτζιλίκι στις "βελτιώσεις" έβγαιναν στο δρόμο με καμάρι γκαζώνοντας και μουγκρίζοντας με το Φιατάκι έως ότου βρισκόταν μπροστά τους ένα καλό αθόρυβο εργοστασιακό υψηλής κατηγορίας GTR με αμέτρητα άλογα, όπου προσπερνώντας τους σαν σφαίρα έτρωγαν το σύννεφο από το καυσαέριο στα μούτρα..
όλα αυτά είναι θεμιτά και φυσιολογικά, απλά ευτυχώς ή δυστυχώς πρέπει όλοι εμείς έχουμε το μυαλό, τ' αυτιά και τα μάτια διάπλατα ανοιχτά για να βλέπουμε και να αποδεχόμαστε την πραγματικότητα όσο "ευχάριστα δυσάρεστη" ή "δυσάρεστα ευχάριστη" αυτή είναι!!
