ΠΡΟΤΖΕΚΤ... ΔΙΕΝΙΣΧΥΣΗ...

Κάθε φορά που έπαιρνα την απόφαση να οδηγήσω το σύστημα με νέα λαμπάτα ενισχυτικά, με διακατείχε ένα κάποιο άγχος... Πάντα πίστευα πως σε δυνατές εντάσεις, που αρκετά συχνά ακούω, τα woofers θένε πολλά ρεύματα για να οδηγηθούν σωστά, οι επιφάνειές τους βλέπετε είναι αρκετά μεγαλύτερες από αυτές των mids και tweeters, καθώς και οι όγκοι αέρα που καλούνται να κινήσουν...

Αυτό ακριβώς με άγχωνε, το γεγονός δηλαδή πως με τις λάμπες παίρνεις ένα πολύ καλό ως άριστο αποτέλεσμα όσον αφορά τις χροιές και την μουσικότητα... όταν όμως τα SPL ανεβαίνουν, τα woofers χρειάζοται πολλά ρεύματα και ακαριαίες εμπεδήσεις για να κινηθούν η να σταματήσουν αντίστοιχα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ηχεία με χαμηλές ευαισθησίες... Αυτό μάλλον ΔΕΝ μπορούν να το πετύχουν ακριβώς οι περισσότεροι λαμπάτοι ενισχυτές με τα συνήθως λίγα watts στις εξόδους τους, πλην ορισμένων εξαιρέσεων άριστων λυχνιακών υλοποιήσεων με άφθονα και ποιοτικά watts...

Οι λύσεις σ' αυτό το θέμα είναι δυο(2)

α) Πολύ μεγάλης ισχύος ενισχυτές... που για να είναι όμως 'πολύ μεγάλης ισχύος' πρέπει να είναι στερεάς κατάστασης... τουτέστιν TRANSISTORS... Μ' αυτόν τον τρόπο λύνεις το πρόβλημα της οδήγησης πλην όμως χάνεις την μαγεία της λάμπας...

β) ΔΙΕΝΙΣΧΥΣΗ... Διαφορετικοί ενισχυτές στα χαμηλά, τρανζιστοράτοι πολύ μεγάλης ισχύος, για να έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν σωστά τα μεγάλα woofers και διαφορετικοί ενισχυτές στα μεσοϋψηλά, εκεί δηλαδή που υπάρχει η μεγάλη συγκέντρωση των οργάνων, φωνών και χροιών... Αυτοί οι ενισχυτές μπορεί να είναι είτε τάξης Α καλά tranzistors, είτε ΛΑΜΠΕΣ...Στην τελευταία περίπτωση έχουμε το πάντρεμα των δυο μαγικών κόσμων... τουτέστιν την σωστή οδήγηση και την μουσικότητα...

Τεχνικά αυτό το εγχείρημα είναι αρκετά δύσκολο γιατί θα πρέπει...

α) να διαθέτεις τέσσερα διακριτά κανάλια ενισχυτών, ανά δυο όμοια(πολλοί λένε όλα όμοια...εγώ διαφωνώ κάθετα έχοντας εντρυφήσει αρκετά στον επαγγελματικό ήχο)...
β) να διαθέτεις προενισχυτή με διπλές εξόδους(αν είναι και με ρυθμιζόμενο gain καλύτερα)...
γ) να διαθέτεις ηχεία που να δέχονται διενίσχυση...
δ) να διαθέτεις ένα πρόσθετο ζεύγος interconnects και ένα πρόσθετο ζεύγος καλώδια ηχείων...
ε) να διαθέτεις χώρο για να φιλοξενήσει δυο παραπάνω τελικούς...
στ) να διαθέτεις υπομονή για δοκιμές, έως ότου βρεις αυτό που 'δένει' και 'ματσάρει' καλύτερα με τις ευαισθησίες εισόδων των τελικών και των εξόδων του προενισχυτή ώστε να έχεις το επιθυμιτό αποτέλεσμα...

Μ' αυτα τα δεδομένα και αφού το σχέδιο είχε δουλευτεί για καλά στο μυαλό, είχα αρχίσει εδώ και αρκετό καιρό τις δοκιμές, για να οδηγήσω με διενίσχυση τα KEF 205 REF...
Οι προσπάθειες που έκανα με διάφορα ενισχυτικά, από μέτριας ισχύος(diy digital 200watts, magnum mf330 120watts), έως αρκετά μεγάλης ισχύος(Musical Fidelity A5CR 250watts), απέβησαν άκαρπες... Τα 70 watts των 211 έπαιζαν Δυνατότερα και κάλυπταν το χαμηλό... Έπρεπε να χρησιμοποιήσω κάτι πολύ πιο δυνατό...

Η ευκαιρία μου δόθηκε όταν βρήκα από φίλο δυο μονομπλόκ των 550watts rms σε άριστη κατάσταση... Πρόκειται για τα Musical Fidelity 550K...

Βέβαια, όταν μιλάμε για τέτοια ισχύ, πριν καν τα συνδέσω στο σύστημα, άρχισα να σκέφτομαι πως θα 'ματσάρω' τα levels, στην πραγματικόπτητα δηλαδή πως θα ρίξω την ισχύ των 550Κ που θα χρησιμοποιούσα στην οδήγηση των χαμηλών, για να δέσουν με την πενιχρή ισχύ των λαμπάτων 211 του Γερούκη που οδηγούν τα μεσοϋψηλά... Ξεκίνησα συνδέοντας τα 2 'τερατάκια' στο σύστημα ως είχαν... Οι λάμπες έμειναν πια 'μόνες' τους να οδηγούν το ομοκεντρικό mid-high των KEF καθώς και το Super-Tweeter...

Άρχισα τις ακροάσεις... Αμέσως το χαμηλό έγινε διακριτό, άμεσο, ελεγχόμενο, ενώ στις μεσοϋψηλές συνέχισε να υπάρχει η μαγεία των λυχνιών... Η bass line στα rock κομμάτια ξεχώρισε, μπορούσα πια να δω και ν' ακούσω τον μπασίστα ξεκάθαρα... Στη Jazz, το όρθιο μπάσο απέκτησε χώρο και απλώθηκε όσο έπρεπε για να δέσει με τα υπόλοιπα όργανα... Το ίδιο και το αριστερό χέρι του πιανίστα στις χαμηλές του πιάνου... Στα συμφωνικά έργα, μπορούσα να μετρήσω πόσα κοντρα-μπάσα έπαιζαν λοξά δεξιά, λίγο πιο πάνω από τη σειρά των βιολιών και των τσέλων... Ο όγκος τους υπέροχος και οι κινήσεις των δοξαριών πάνω στις χοντρές χορδές αρμονικότατες... Το μπάσο στο όργανο αβυσσαλέο, να εξαντλεί αυτό που μπορούν να δώσουν τα 4 χάρτινα 8_άιντσα των KEF 205 REF...

Απ την άλλη μεριά, οι λάμπες 'ανάσαναν' και έπαιξαν με λιγότερη παραμόρφωση στα δυνατά περάσματα, μιας και το χαμηλό το ανάλαβαν τα 550Κ... Οι φωνές έγιναν πιο υγρές και αέρινες, τα πιατίνια έδωσαν απλόχερα και χωρίς άγχος τις αρμονικές τους, το ίδιο και τα ψηλά περάσματα από τα βιολιά... Οι ελεγχόμενες studio ηχογραφήσεις απλώθηκαν σε όλο το φάσμα αβίαστα, σαν να μην υπήρχαν ξεχωριστοί δρόμοι στα ηχεία, σαν να μην οδηγούντο από ξεχωριστά ενισχυτικά... Τα woofer φαίνονταν και ακούγονταν να ξεκινούν και να σταματάνε ακαριαία... Να παίζουν τόσο, όσο έπρεπε... χωρίς πλαδαρότητες και φουσκώματα...

Το κυριότερο όμως ήταν πως, τίποτα μα τίποτα δεν ήθελε ρύθμιση, όσον αφορούσε τα levels... Κοίταζα και άκουγα έκπληκτος, όντας δύσκολο να πιστέψω πως θα μπορούσα να παίξω διενίσχυση με ενισχυτικά των 550 watts και 70 watts αντίστοιχα, χωρίς να πειράξω τίποτα από τα levels του συστήματος...

Τα 'πυργάκια' της Musical Fidelity 550K έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους, πέρασαν τα tests, παντρεύτηκαν με το σύστημα και θα συνδεμένα σ' αυτό με τα πολύτιμα Ultra Pure Diy ασημένια καλώδια, που χρησιμοποιώ τόσο στα χαμηλά σήματα(interconnects), όσο και στα ρεύματα των ηχείων...

Με αυτήν την αλλαγή στο σύστημα, αρχίζω και συμβιβάζομαι με την ιδέα πως εδώ τελειώνει η οδήγηση των KEF... Τόσο από ποιότητα, όσο και από ποσότητα...

Ξέρω... ξέρω τι θα μου πείτε... Μεγάλη μπουκιά φάε....κλπ κλπ...

αν κ περιεργο, ενδιαφερον...για παμε...

Είχα πειραματιστεί και εγώ με τα ενισχυτικά του Γερούκη και διενίσχυση (με τρανζίστορ Plinius 250 W) με τα ηχεία της USHER D2 (98 dB).
To ίδιο και παλιότερα με τα ΑΤC-100 [Γερούκης (2X70 W) + 2 μονομπλόκ 80 W KRELL, η Γερούκης + Plinius 250 W ]
Και στις δύο περιπτώσεις η ΠΡΩΤΗ εντύπωση που κρατούσε 1-2 μέρες ήταν υπέρ της διενίσχυσης.
Μετά από εμπειρία 6-7 χρόνων κατέληξα ότι στα συγκεκριμένα ηχοσυστήματα η καλύτερη λύση ήταν Γερούκης και ξερό ψωμί...
Ο λόγος ήταν ότι μετά τις πρώτες πολύ αισιόδοξες εντυπώσεις, με τη διενίσχυση (γεμάτο ηχείο, πληθωρικά σώματα, οδήγιση, μεγάλη εικόνα κλπ), όταν επέστρεφα στα ΛΑΜΠΑΤΑ αντιλαμβανόμουνα ότι υπήρχε περισσότερη ποιότητα (λιγότερη βρωμιά, περισσότερη μουσικότητα, πολύ πιο ήσυχο) και ήταν πολύ πιο ξεκούραστο. Μπορούσα να ακούσω περισσότερη ΩΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗ.
Αυτό είναι το Συμπέρασμα από τις δικές μου ΔΟΚΙΜΕΣ και για τα δικά μου ΗΧΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ σε 2 διαφορετικούς χώρους του σπιτιού μου (σοφίτα 48 τ.μ και σαλόνι κλπ 75 τ.μ.)
ΟΥΚ ΕΝ ΤΩ ΠΟΛΛΩ ΤΟ ΕΥ ΑΛΛΑ ΕΝ ΤΩ ΕΥ ΤΟ ΠΟΛΥ

Σεβαστόν... αλλά δοκίμασες κάτι πιο ρωμαλέο???
Στο ποστ αναφέρω καθαρά πως με τα 120 watts και με τα 250 watts δεν έπαιζαν!!!

Αντε να το ακουσουμε και εμεις
Ενδιαφερων

εγω αυτο που δε μπορω να καταλαβω ειναι πως λυνεται το προβλημα της διαφορας στην ταχυτητα οδηγησης των μεγαφωνων μεταξυ των δυο ανομοιων ενισχυτικων. Εδω αλλα σετ με καλωδια ηχειων χρησιμοποιουσα σε απλη διπλοκαλωδιωση καποτε και γινοταν αμεσως αντιληπτο οτι κατι δε πηγαινε καλα....

Manos_Bits wrote:

Σεβαστόν... αλλά δοκίμασες κάτι πιο ρωμαλέο???
Στο ποστ αναφέρω καθαρά πωε με τα 120 watts και με τα 250 watts δεν έπαιζαν!!!

Όχι δεν δοκίμασα.
Αναφέρω μόνο την εμπειρία μου από τα δικά μου συστήματα και χώρους. Δεν είναι γενικό συμπέρασμα.
Σίγουρα όμως δεν αρκεί να είναι κάτι μόνο πιο ρωμαλέο, δεν είναι δηλαδή μόνο ΘΕΜΑ τα Watt, αλλά πρέπει να έχουν και ίδιες "ταχύτητες", ευαισθησία κλπ, ώστε να μην είναι ξεκομένα μεταξύ τους. Το πρόβλημα θεωρητικά προσεγγίζεται καλύτερα με 2 προενισχυτές, ώστε να έρθει το αποτέλεσμα, γιατί αλλιώς πρέπει να ρυθμίσει κανείς ξεχωριστά για την ΚΑΘΕ ΕΝΤΑΣΗ. Αλλά τότε αρχίζουν και άλλα προβλήματα.
Η μόνη περίπτωση που βελτιώνει (όχι πάντα) την κατάσταση είναι με ΙΔΙΟΥΣ Τελικούς.

Η τελεία εμφανίζεται στο 9 γιατί εν τω μεταξύ απάντησαν άλλοι 2 φίλοι, και δεν είχα κάνει Quote το κείμενό σου Μάνο.

Μιά που έχω ένα αντίστοιχο diy ηχείο με το D2 - 1 ένα 15''
Για να πω την αλήθεια ~1 χρόνο έκανα δοκιμές με ~20 ενισχυτές
όλων των ειδών της κατηγορίας τιμής 2500-10.000ευρω.
Το πλεονέκτημα μου θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αφού θα ξεφορτωνόμουν με ενα volume πριν τους τελικούς αυτοματισχηματιστες και αντιστάσεις του κρος για την μείωση της στάθμης της κόρνας (~10dB που έχουν σχεδόν όλες οι αντίστοιχες υλοποιήσεις)
Δυστηχώς όπως και το D2, το κρος μου είναι ~1000Hz
αυτό είναι ενα ακόμα πρόβλημα της διενίσχυσης στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Στη μέση του φάσματος σχεδόν όλα τα όργανα θα αποδοθούν από δυο διαφορετικούς ενισχυτές,
ειδικά στα φωνητικά ηταν ανυπόφορο, στα δικά μου, να ακούς SET σε συνδιασμό με τους περισσότερους τρανζίστορατους.
Χάνεται ο ρυθμός και η συνέχεια καθώς δεν μπορούν να παίζουν το ίδιο αν δεν είναι ίδιοι, τουλάχιστον με παθητικά φιλτρα.
Ο Μάνος έχει ενα πλεονέκτημα με το 205 το οποίο υπάρχει και στη περίπτωση του ATC με το χαμηλό κροσάρισμα των γουφερ.

Τα παράτησα μαθαίνοντας να φτιάχνω σωστά κροσόβερ...
και τα ξαναεπανέφερα με ενεργά:-))

Υ.Γ. Μάνο πιστεύω τους συγκεκριμένους τελικούς θα τους βαρεθείς γρήγορα.

Τα Musical Fidelity Superchargers όπως θυμάμαι δεν έχουν την κλασσική έννοια του τελικού ενισχυτή

Από το Stereophile

What is a Supercharger?

Built in Taiwan, it's the same 550W monoblock amplifier circuit used in Musical Fidelity's kW550 integrated amplifier—which, MF claims, is quiet, linear, tonally superb, and produces high powers—550W into 8 ohms or 750W into 4 ohms—with ultra-low levels of distortion. MF claims the 550K delivers about 250 amps of current peak–peak, with a massive voltage swing.

In the 550K, however, this circuit is used in a low-gain configuration: you connect your existing amplifier's output from its speaker terminals to the 550K's input terminals. Then, using a short jumper cable (supplied), you connect the 550K's output terminals to your speakers. Thus, instead of your regular amplifier seeing a typical reactive, low-impedance loudspeaker load and being asked to produce volts, amps, and high peak current beyond its capabilities as it attempts to follow the music's dynamic range, it instead sees the constant resistive load of a high-impedance input circuit. MF claims that an amplifier driving the 550K is called on to deliver only about 7% of the current required to drive a typical loudspeaker. Essentially, your existing amplifier is now acting as a preamplifier for the 550K.

Αποστολε και εγω την ίδια απορία έχω! Πρέπει η να μετρήσεις η να έχεις τρελο αυτι για να φέρεις παίζοντας με τα volume του Musical Fidelity! Είμαι περίεργο να το ακούσω πάντως!

Θεωρω ότι ο Μάνος πάνω κάτω θα το "φέρει" το αποτέλεσμα σιγά σιγά!

Ωραίος παιχταρα! Δώσε γκάζι!