Joseph Audio Pulsar: Recomended Reference component (#3)

Καλή διασπορά έχει ως καλο-σχεδιασμένο μικρό ηχείο, αλλά το LS50 σου δεν το φτάνει, ειδικά στη διασπορά στον κατακόρυφο άξονα. Πότε θα το πουλήσεις;

Aν δεν ακούς "on axis", και με αποστάσεις μετρημένες με ακρίβεια, και με συμφασικά ώτα...

ωραια…
εχει ομως σημασια η ομοιομορφη διασπορα των μοναδων, οταν ακους, οπως πολλοι απο εμας, στο sweet spot?

dapost wrote:

Καλή διασπορά έχει ως καλο-σχεδιασμένο μικρό ηχείο, αλλά το LS50 σου δεν το φτάνει, ειδικά στη διασπορά στον κατακόρυφο άξονα. Πότε θα το πουλήσεις;

ποτε!
ασε που το εχει καβαντζωσει η γυναικα μου και δεν με αφηνει ουτε να παιζω…

για πες ομως τι γινεται στο ls50 στον οριζοντιο…
ειμαστε ευχαριστημενοι? εκαναν κοπο υποτιθεται για ομοιομορφη διασπορα…

και το εξαιρετικο joseph pulsar

Ένας σημαντικός δημιουργός ηχείων, ο Ken Kantor της NHT, (ΜΙΤ), (Now Hear This), δίδαξε την FIG, (Focused Image Geometry), και την εφάρμοσε στο επαναστατικού σχεδιασμού ηχείο του, το ΝΗΤ 3.3.

link

Λέει:

"...the ability of a loudspeaker to neutrally reproduce the ambience contained in a given recording".

Mε άλλα λόγια, κατά την εγγραφή, υπάρχει η πληροφορία του περιβάλλοντος, αυτή που ακούμε και με τα ακουστικά.

Μοιάζει λογικό και, σε συνδυασμό με πολλούς ακόμα παράγοντες, η
μεγάλη διασπορά ίσως να μην είναι, τελικά, βασικό πλεονέκτημα.
(Μήπως είναι και μειονέκτημα;).

Aλλά και εδώ υπάρχουν "σχολές".

vet wrote:

α)τα μικρα ηχεια με σαμπ δεν εχουν καμια σχεση με τα τριδρομα.
η σχεδιαση τους με τετοιο τροπο ωστε απο μικρο κουτι να κατεβαινουν χαμηλα (συντονισμος πορτ, διαδρομες κονου γουφερ) συνηθως τα κανει να συνεργαζονται δυσκολα με σαμπ.
β)ελαχιστα μεγαλα εχουν κανονικο σαμπ (πχ to verity longherin)
ακομα και το παραπανω adam κροσαρει ψηλα.
και τα 120hz του κεφ 207/2 ειναι αρκετα παραπανω απο οποιονδηποτε αποδεκτο συνδυασο μικρου με σαμπ. Αρα τα μεγαλα δεν ειναι ενα μικρο ηχειο πανω σε ενα σαμπ, μονο ΟΠΤΙΚΑ ισχυει αυτο. ΕΛΕΟΣ...

Πράγματι είναι πολύ σωστό αυτό που λές και το είχα παραλείψει.
Π.χ. ένα παράδειγμα
Το κίτρινο ηχείο αυτού

με αυτό

είναι διαφορετικά. Και σε διαδρομές, και σε ανάρτηση.

Πρακτικά οι διαδρομές ενός ηχείου μεσαίων είναι διαφορετικές απο αυτές ενός ηχείου που καλείται να βγάλει το μεσοχαμηλό φάσμα.

caravelle wrote:

Ένας σημαντικός δημιουργός ηχείων, ο Ken Kantor της NHT, (ΜΙΤ), (Now Hear This), δίδαξε την FIG, (Focused Image Geometry), και την εφάρμοσε στο επαναστατικού σχεδιασμού ηχείο του, το ΝΗΤ 3.3.
Λέει:
"...the ability of a loudspeaker to neutrally reproduce the ambience contained in a given recording".
Mε άλλα λόγια, κατά την εγγραφή, υπάρχει η πληροφορία του περιβάλλοντος, αυτή που ακούμε και με τα ακουστικά.

Ναι υπάρχει η πληροφορία του περιβάλλοντος. Μάλιστα αν πάς σε στούντιο θα δείς οτι ο ηχολήπτης μπορεί να την απομονώσει και να "παίξει" ξεχωριστά με αυτή.
Πού κολλάει όμως αυτό με το παρακάτω...

caravelle wrote:

Μοιάζει λογικό και, σε συνδυασμό με πολλούς ακόμα παράγοντες, η
μεγάλη διασπορά ίσως να μην είναι, τελικά, βασικό πλεονέκτημα.

και μετά με το παρακάτω...

caravelle wrote:

(Μήπως είναι και μειονέκτημα;).
Aλλά και εδώ υπάρχουν "σχολές".

Πράγματι όμως υπάρχουν σχολές... Ας μήν γινόμαστε απόλυτοι...

Στην περίπτωση των ηχείων, το "οπτικό" είναι αυτό που μετράει.

Το μικρό ηχείο είναι μικρό ηχείο όπου και αν κροσάρει.

Κατά περίπτωση, ο κατασκευαστής το αφήνει ελεύθερο προς τα κάτω για να έχει την φυσική πτώση στην απόκριση που του δίνουν
ο συνδυασμός μεγέθους, μεγαφώνων και κρος, αν θέλει να πωλείται "σκέτο", η το συνδέει στην έξοδο hipass που έχει το sub του, για να το τροφοδοτήσει με περιορισμένες χαμηλές, ανάλογα με τον συνδυασμό.

Έτσι λοιπόν και το παρουσιαζόμενο ηχείο, θα μπορούσε, αν ήθελε ο κατασκευαστής, να συνδυάζεται με ένα sub, οπότε θα το κροσάριζε εκεί που θα ήταν η ιδανική συχνότητα στην συγκεκριμένη κατασκευή.

Σύμφωνα με το "STEREOPHILE", ιδανικά κροσάρεται ένα sub, από 100-250 HZ.

link

Επίσης, στα παραπάνω Β&W, μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικά "κουτιά" και μεγάφωνα μεσαίων.

@ ALEX:

Για το ΝΗΤ:

H "FIG" που προανάφερα, είναι η αρχή της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης αναλογίας του μη ανακλώμενου ήχου προς τον ανακλώμενο.

Χαρακτηριστικά, στις δοκιμές του ΝΗΤ 3.3, αναφέρθηκαν περιπτώσεις που το ηχείο ακουγόταν σαν να φορούσες ακουστικά.

Το άκρο αντίθετο δηλαδή αυτού που κάνουν τα BOSE 901, και πολλά άλλα σχετικά.

(Διευκρινίζω επειδή κατάλαβα πως δεν φάνηκε καθαρά αυτό που ήθελα να πω).

FIG: (σκέψεις από την δοκιμή του "STEREOPHILE" που παράθεσα).

"This tells me that, rather than making all recordings sound larger than life due to the soundstage-enhancing effects of room reflections and the reverberant field, the NHTs present recordings in a much more accurate manner—and if the recording is small, it's going to sound small, and that's all you can ask a high-fidelity speaker to do.

Maybe this is a hard concept to swallow, but you really have to hear these speakers to understand the implications, because the implications are that speakers which always present a large soundstage with every recording are inaccurate; that speakers which don't sound small when you feed them a small-sounding recording are inaccurate; and maybe, just maybe, everything you think you know about what an accurate loudspeaker sounds like is wrong."

Kαι η απάντηση του δημιουργού, ΚΕΝ ΚΑNTOR, (τιμής ένεκεν, δεν υπάρχει στο site του "STEREOPHILE"), από την οπτική της "FIG":